"Vier keer in Syrië, en tweemaal was ik bijna dood"

"Oorlogsjournalistiek is fundamenteel veranderd sinds 2001", vertelde tv-journalist Rudi Vranckx in de live-uitzending van Touché. "Vroeger volstond het om met grijze tape 'TV' op je auto te kleven en je kon je werk doen in een oorlogsgebied, maar sinds 2001 maken we onderdeel uit van de vijand. En zijn we een doelwit".

Syrië

In Syrië ben ik intussen vier keer geweest, en twee keer ben ik maar nipt aan de dood ontsnapt. 

"Een eerste keer was in Homs. Ik was er met mijn camerajongens. Zij stonden op het dak van een huis. ik stond nog op straat. De bomaanslagen kwamen precies dichterbij en ik had het gevoeld dat er iets niet juist was. Ik glipte net een deurgat binnen, een Franse collega deed net hetzelfde maar dan andersom, die glipte buiten. En een granaat viel. Ik overleefde de aanslag. Was die aanval toeval? Ik weet het niet."

"Een tweede keer was een paar jaar geleden. In een klein berdorp in Syrië. We hadden onze wagen achtergelaten en stapten een school binnen. De directeur stuurde ons weg, om welke reden dan ook. Op dat moment vliegen er twee Russische MIG's boven ons hoofd en bombarderen de plek. Twee bommen, één op het klaslokaal, de andere op onze auto. Wij gingen terug. Onze bodyguard, die was in de school gebleven, was dood. Waar onze auto stond, daar was een gat."

De spelregels van een oorlog zijn fundamenteel veranderd. De oorlogsjournalist Robert Fisk heeft het al gezegd, wij werken nu als muizen: 'aan de kaas knabbelen en dan snel weglopen.'