Interne Keuken
Vlaamse gastarbeiders
vr 12 nov. - 11:00
Op 1 mei 1920 melden zich bij de Amerikaanse immigratiedienst op Ellis Island in New York drie Speybroucks: Gustave, Josephine en hun twaalfjarige dochter Irma. Als eindbestemming geven ze op: Detroit.
Laat dat nu net de stad zijn waar Katharina Smets naartoe is getrokken op zoek naar de restanten van de Vlaamse immigratie honderd jaar geleden. Op zoek naar getuigen ook. Want er leven nog altijd nakomelingen van die gastarbeiders van toen en die voelen zich nog altijd Belg.
Ze spelen er Rolle Bolle. Zij zeggen: rowlie bowlie. Bij ons heet dat krulbollen. Een volkssport die hier op sterven na dood is. "Hoezo, wij jullie spelen dat niet meer elke zondag met z’n allen op het dorpsplein?" De Amerikaanse Vlamingen snappen er niks van.
Zij houden erfgoed in stand dat hier al lang verdwenen is. Kantklossen en ‘K zie zo geiren mijn duivenkot’ zingen. En wat zij Belgian Waffles noemen zijn niet de wafels die wij hier gewoon zijn.
Zouden er vandaag nog Speybroucks rondlopen? In 1929 is er trouwens ook één Vlaamse Fillet naar Amerika verhuisd. Louis. Zesentwintig was hij. Hoe wij dat allemaal weten? Dat kan je hier opzoeken. Probeer het zeker ook eens met je eigen familienaam. Er zijn een eeuw geleden véél Vlamingen naar de V.S. verhuisd.
Katharina Smets komt er aan onze keukentafel over vertellen. En ze heeft er samen met Ingrid Leonard en Inne Eysermans een voorstelling over gemaakt. ‘Land’, zo heet die. Hier vind je alle info.
