"Vond u ook dat er deze zomervakantie opvallend veel aprilgrappen in het journaal zaten?"

Beste luisteraar,

Vond u ook dat er deze zomervakantie opvallend veel aprilgrappen in het journaal zaten? Terwijl het daarvoor toch het seizoen niet was... Slechte aprilgrappen bovendien, want te vergezocht om geloofwaardig te zijn. Zoals die over een kaart, in elkaar geknutseld door jagers, waarop de jachtgebieden van Vlaanderen ingekleurd waren, en wel zo dat ook privétuinen jachtterrein bleken te zijn. En kleuterscholen, en ziekenhuizen, en begraafplaatsen...

De bedenkers van de aprilgrap lieten zelfs zegsmannen van de jagers aan het woord, die de kaart verdedigden! Zij het met bizarre argumenten. Dan zei zo'n jager bijvoorbeeld: Sorry, wij weten vaak niet wie we moeten aanspreken om toestemming tot jagen te vragen, omdat het kadaster (dat vastlegt wie eigenaar is van welke grond) een jaar achterstand heeft. En ja, dan wordt 'n mens wel gedwongen het recht in eigen hand te nemen, nietwaar.

Ander argument: ook als de eigenaar het zelf niet beseft, kan zijn grond wel degelijk jachtterrein zijn, omdat lang geleden de toenmalige grondbezitter zijn toestemming heeft gegeven. Zo niet schriftelijk, dan toch mondeling. Geef toe, een geweldig principe, dat onvermoede perspectieven opent! Ik kom morgen uw Picasso van de muur halen met het argument dat uw voorouder die aan de mijne cadeau heeft gedaan. Mondeling welteverstaan. En nu heb ik het over een stom schilderij, maar er staat uiteraard meer op het spel als een kleuter op school binnen het schootsveld van een jachtgeweer komt te liggen, en daarbij al gauw riskeert in de ééuwige jachtvelden te eindigen. Geen paniek, sussen de jagers, we gaan daar heus niet jagen hoor! Ach zo... Jachtgebied, dat is dus het terrein waar níét gejaagd zal worden, zeg dat dan meteen!

Bij een slechte aprilgrap denk je aldoor: hoor ik dat wel goed, dit kan toch niet waar zijn. En de kampioen hierin is natuurlijk Donald Trump. Deze grote vakantie leek een kernoorlog ineens 'n fluitje van 'n cent, toen de Amerikaanse president in functie, volledig in de stijl van de Noord-Koreaanse tegenstander, fire and fury aankondigde, vuur en razernij zoals de wereld nooit eerder gezien heeft. Het was zo zíjn versie van Yes we can... Gisteren bracht zijn minister van Defensie enige nuance aan: We kúnnen Noord-Korea helemaal vernietigen, maar we gaan dat niet doen.

Ik beken dat, daarbij vergeleken, die jagers van ons pasgeboren lammetjes zijn.

De hele week is het middagjournaal van Nieuwe Feiten in handen van Bavo Claes.