"Voor het maken van een strijkstok worden enkel haren van een hengst gebruikt"

Aleksandar Jovanovic was professioneel violist bij de Opera van Antwerpen en ging later ook aan de slag als vioolbouwer. Maar wat hem nog meer fascineerde, was de strijkstok. En dus leerde hij om strijkstokken te bouwen. "Je zit dagen te spelen op dat instrument, dan wil je weten wat er in zit en hoe dat gemaakt wordt", leg hij zijn fascinatie uit in 'Interne Keuken'. 

Pizzicato

In 1985 waagde Jovanovic zich voor het eerst aan het bouwen van een viool, zonder enige hulp. "Dat was ongeveer wel gelukt, maar dan heb ik toch iemand gehad die mij begeleid heeft en heb ik lessen gevolgd om een viool te bouwen", vertelt hij daarover. De strijkstok bleef echter zeer mysterieus. "Het is iets dat bij die viool hoort, maar... die strijkstok is belangrijk, want je kan moeilijk de hele tijd pizzicato spelen hé." 

De strijkstok mag volgens Jovanovic niet onderschat worden: "Je kan een viool kiezen en dat spelen gaat. Maar na een paar maanden merk je dat er iets 'fout' is, dat iets niet goed zit. En dan kan het zijn dat je met een andere strijkstok speelt en er een hele wereld opengaat. Het instrument kan vijf keer beter klinken dan", vertelt hij gepassioneerd.

Mustangs

Het mooie aan een strijkstok is dat het ook iets levend is: de strijkstok is van hout en heeft paardenharen. Over de 'ingrediënten' van de strijkstok vertelt Jovanovic nog meer interessants. Zo gebruikt hij zelf alleen maar haren van mustangs uit Mongolië.

"We gebruiken ook alleen maar haren van hengsten, want die plassen naar voor. Een merrie moet haar staart opheffen om te plassen en dat zorgt voor het aantasten van de haren. De urine is een soort zuur en dat zorgt dat de haren niet alleen geel, maar ook broos worden. Dan breken ze makkelijk", vertelt de strijkstokbouwer. Synthetische haren zijn niet aan de orde bij het bouwen van een strijkstok, want "dat werkt gewoon niet".

Pernambuco

Ook het hout waarmee de strijkstok wordt gemaakt, is bijzonder. Er wordt voornamelijk gebruik gemaakt van Pernambuco, ook wel Brazielhout genoemd. Het hout komt, zoals de naam al zzegt, in Brazilië voor. In Europa wordt ook geprobeerd om de bomen hier te laten groeien, maar dat is toch niet hetzelfde. "Het Europese hout is niet zo beweeglijk, niet zo 'dense' als het Braziliaanse hout. Dat komt omdat de bomen in Europa te snel groeien", legt Aleksandar uit. 

Gevangenis

Het is wel moeilijk om aan het hout te geraken, want ondertussen is de houtsoort beschermd. Maar andere onderdelen van de strijkstok zijn minder ethisch te verantwoorden. Zo hebben veel strijkstokken een ivoren plaatje en ook een onderdeel dat gemaakt wordt uit het schild van een schildpad. "Als ze je daarmee pakken in Japan, dan kan het dat je de gevangenis in vliegt", zo besluit Aleksandar Jovanovic.
 

Beluister het volledige gesprek:

Lees meer: