De toestand is hopeloos maar niet ernstig
"Voor ieder van ons, in onze persoonlijke, kleinere verhalen, is hoop koesteren erg welkom"
zo 24 jan. - 11:55
“Er is altijd licht, als we maar dapper genoeg zijn om het te zien, als we maar dapper genoeg zijn om het te zijn.”
Met deze woorden ontroerde en inspireerde de jonge dichteres Amanda Gorman. Op de inauguratie van de Amerikaanse president Joe Biden sprak ze over moed, over eenheid, over hoop…
Met een guitige blik, haar handen meewegend op haar woorden, veroverde ze Amerika; Wat zeg ik de wereld…
Voor ieder van ons, in onze persoonlijke, kleinere verhalen, is hoop koesteren erg welkom.
Zoals de vrouw met haar gesloten koffiezaak, die elk positief artikel over de coronavaccins leest als een signaal op hoop op het hervatten van haar normale werkleven.
Ook in mijn psychologiepraktijk in Antwerpen komen mensen elke dag langs met depressies, angsten, verdriet,... Maar ook met hoop.
Met een zware rugzak stappen ze de praktijk binnen, maar telkens zit er in een van de zakken, achter een van de ritsen: hoop, veel hoop, om te werken aan dat probleem, het aan te pakken, ermee aan de slag te gaan… Het is mooi om te zien wat een vruchtbare grond hoop is om als psycholoog mee een zaadje te mogen planten en het te begeleiden in zijn groei.
En ook ik, koester hoop.
Deze week zat ik te wachten in het ziekenhuis in Aalst op de resultaten van mijn vader. Hij heeft kanker, is recent bestraald. De bestraling slaat aan, als dat uit de mond van topdokter Alex Mottrie komt, geloof je dat. Maar mijn vader is niet meer te genezen, de kanker was al te ver gevorderd. Toch doen die woorden deugd. Meer nog, ze geven hoop. Hoop op extra tijd. Op meer goede jaren.
Hoop is cruciaal. Voor mijn vader, voor mezelf, voor de cliënten, voor ieder van ons.
Hoop komt namelijk met een extraatje, het geeft je de kans op positieve vooruitzichten, op beterschap, op iets goed…
Hoop schept de mogelijkheid op een betere toekomst.
Eentje waar je wat gelukkiger of toch minder ongelukkig zult zijn.
Let wel. Hoop is geen ontkenning. Het is niet naïef, noch leven in een illusie.
Neen, het is de waarheid onder ogen zien en proberen de best mogelijke manier te vinden om met een moeilijke situatie om te gaan.
Iedereen worstelt wel eens. In deze moeilijke tijden, hebben we allemaal wel iets of iemand om voor te vechten of voor te hopen.
Of zoals Amanda Gorman zou voordragen:
“Er is altijd hoop, als we maar dapper genoeg zijn om het te zien, dapper genoeg om het te zijn.”
Beluister de column van Leslie Hodge in ‘De toestand is hopeloos, maar niet ernstig’:
Lees ook:
"Hoe ga ik zonder mondmasker weten of mijn adem stinkt of niet?"
"Afscheid nemen is verworden tot een pijnlijke aangelegenheid die alleen nog in intieme kring kan worden beleefd"
"Ik wil zeker niet de loftrompet steken over de Chinezen, maar in deze tijden hebben ze het bij het rechte eind"