Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De bende van Annemie

"Vroeger was politiek spannender: er waren altijd dissidenten die het regeringscompromis op de helling zetten"

ma 30 jan. - 1:35

Over de interviewreeks "Terug naar Poupehain" schreef hoofdredacteur bij De Tijd Stephanie De Smet dat "Pouphan op z'n zachtst gezegd ontransparant was en op z'n scherpst ondemocratisch. Het waren andere tijden. Tijden van politieke elites en -jawel- minder alomtegenwoordige media." Maar zijn het echt wel andere tijden? En is er nu minder elitaire besluitvorming? Politicoloog aan de KU Leuven Bart Maddens legt het uit.
Foto: De Standaard

In de interviewreeks “Terug naar Poupehan” mocht eregouverneur van de Nationale Bank Fons Verplaetse uitleggen waarom zijn chalet in het dorpje zo beroemd is geworden. En hoe het er werkelijk aan toe ging in de geheime onderhandelingen tussen hemzelf, toenmalig premier Wilfried Martens, ACV-leider Jef Houthuys en voorzitter van de voormalige bank BAC (Belgische Arbeiders Coöperatie) Hubert Detremmerie. De vier mannen zochten ‘en petit comité’ oplossingen voor de economische crisis waar ons land in zat.

Rond de geheime samenkomsten in Poupehan is een mythevorming ontstaan, legt politicoloog Bart Maddens uit. Hij nuanceert: “Ik heb de indruk dat Fons Verplaetse zijn rol in de politieke geschiedenis graag opblaast en koestert. De grote beslissingen werden nog steeds door de toenmalige centrumrechtse regering en in het parlement genomen. Poupehan diende vooral om beslissingen af te toetsen met Jef Houthuys. En dat wordt nog steeds op die manier gedaan."

Wilfried Martens wilde vermijden dat het ACV zou protesteren tegen zijn besparingsplannen. Iets wat het ABVV toen wel heeft gedaan

“In de jaren 70’ en 80’ had je nog eigenzinnige parlementsleden die moeilijk in het gareel te houden waren en niet onmiddellijk op het groene knopje gingen drukken. Denk maar aan Jan Verroken of Jan de Meyer. De partijen moesten hun fracties goed in de gaten houden."

Vroeger was politiek spannender: je wist nooit zeker of het parlement zou volgen. Er waren altijd dissidenten die het regeringscompromis op de helling zetten

Iets wat nu helemaal ondenkbaar is. "Parlementsleden schaarsen zich achter hun partijvoorzitters die machtiger dan ooit zijn geworden." Denk maar aan de zesde staatshervorming, die zonder morren door het parlement is goedgekeurd, "terwijl er toen beslissingen zijn genomen die voor CD&V erg controversieel zijn." Volgens Maddens is de echte sterke man in de Belgische regering niet premier Michel maar N-VA-voorzitter Bart De Wever.

De Wever ligt aan de basis van het huidig regeringsakkoord en toch zit hij niet in de federale regering. Dat is de grootste erfzonde van de vorming van de huidige regering

Fons Verplaetse zei in het interviewreeks dat het Belgisch beleid vastloopt door teveel inspraak. Maar de toegenomen mondigheid en de weerstand van de burger vindt Maddens een goede zaak. "Er zijn in het verleden te veel slechte beslissingen genomen rond infrastructuur en mobiliteit." Denk maar aan de alombekende (en nutteloze) witte olifanten, de aanleg van ongebruikte autosnelwegen ten gevolge van de communautaire wafelijzerpolitiek of de stervormige kleine ring rond Brussel die nu aan de basis ligt van ons mobiliteitsprobleem.

Dankzij inspraakprocedures worden vandaag fundamentele problemen rond mobiliteit en stedenbouw aan het licht gebracht. Iets wat in het verleden misschien meer nodig was geweest

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet