Waarom is 'snunkoople' grappig?

Waarom is iets grappig? Moeilijke vraag. Wetenschappers en filosofen proberen het fenomeen humor al eeuwen te doorgronden. Maar humorgehalte laat zich moeilijk analyseren of meten. 

 

Volgens Schoppenhauer is humor gebaseerd op incongruentie. Simpel gezegd: we vinden dingen grappig die indruisen tegen onze verwachtingen. Of nog, we moeten lachen als elementen die niet bij elkaar horen bij elkaar worden gebracht. 'Hoe groter en onverwachter de incongruentie, hoe gewelddadiger de lach zal zijn' postuleerde Schoppenhauer. 

 

Wetenschappers van de Universiteiten van Alberta (Canada) en Tübingen (Duitsland) hebben die incongruentietheorie nu wiskundig getoetst. Dat - volgens de onderzoekers allereerste gekwantificeerde - humoronderzoek  is voortgevloeid uit experimenten waarbij Engelstalige afasiepatiënten bestaande woorden moesten onderscheiden van fictieve woorden. Daarbij was opgevallen dat iedereen bepaalde nonsenswoorden als 'snunkoople' onweerstaanbaar grappig vindt. 

 

Dat inspireerde tot de vraag: wat voor nonsenswoorden brengen mensen aan het lachen? Het team stelde met behulp van een computerprogramma een lijst met fictieve woorden op en legde die voor aan studenten. Wat bleek? Woorden die veel ongebruikelijke letters bevatten (woorden met een 'lage entropie') werden consequent het grappigst bevonden. Consequent zoals in 'mathematisch' en 'lineair verband'.

 

We kennen iemand die de grootste studie naar Vlaamse humor heeft geleid. Benieuwd of dit 'eerste kwantitatieve humoronderzoek' hem wijzer heeft gemaakt.