Waarom we zo moeilijk toegeven dat we iets niet weten

"We zijn groepsdieren, we willen erbij horen, we willen leuk gevonden worden" zegt psychologe Leslie Hodge in 'De Wereld van Sofie'.  "Dan ga je algauw denken, schiet ik niet tekort als ik dit niet weet? Gaan ze mij nog OK vinden? Het hangt natuurlijk af van wie er in de buurt is. Als iemand op straat de weg vraagt en je weet het niet, dan vind je dat doorgaans niet erg, want je wil geen indruk maken op die persoon. Maar tijdens een vergadering met je baas en je collega's wil je natuurlijk wel slim bevonden worden. "

"In een aantal gevallen gaan mensen niet enkel ontkennen dat ze iets niet weten, ze gaan zichzelf ook overschatten: “overclaiming", heet dat.  Zo deed men onderzoek bij mensen die zichzelf zagen als specialisten in de financiële sector. Onderzoekers legden hen een reeks financiële termen en concepten voor. Sommige van die woorden waren compleet verzonnen.  Maar hoe meer de deelnemers overtuigd waren van hun eigen expertise, hoe harder ze hun best gingen doen om een verklaring voor die onbestaande termen te zoeken. Om toch maar aan hun status van expert vast te houden." 

Dat mensen in de uitzending massaal hun'onwetendheid' delen heeft ook een troostend en verbindend effect. Hodge: "Zoals de Amerikaanse pyschologe Brené Brown zegt: authentieke verbinding kan pas tot stand komen als je je kwetsbaar opstelt. Als je durft te zeggen dat je twijfelt, of toegeeft dat je iets niet weet."

Lees ook: