Hebt u zoals 2 miljard medemensen naar de Royal Wedding gekeken? En dan ook even een krop weggeslikt toen tijdens de viering in Westminster Abbey 'Jeruzalem' werd aangeheven? "And did those feet in ancient time / Walk upon England's mountains green?..."
Vreemd toch dat bij Britse patriotische en/of religieuse aangelegenheden naast 'God save the Queen' en 'Land of Hope and Glory' ook telkens over Jeruzalem wordt gezongen?
'Jerusalem' is elk jaar het hoogtepunt van de Last Night of the Proms in de Royal Albert Hall, het is het officiële lied van de British National Party en van de British Women's Institute. Het wordt enthousiast gezongen bij conferenties van de Conservative Party en de British Liberal Party en uiteraard bij cricketwedstrijden. Zie ook het stuk (of de film) Calendar Girls en Chariots of Fire.
In het kort: de tekst van 'Jerusalem' is een gedicht uit 1804 van William Blake ('And did those feet in ancient time') dat in 1916 door Hubert Parry op muziek is gezet. Het gedicht is - zoals het hoort - poly-interpretabel, maar zou gebaseerd zijn op de legende dat Jozef van Arimathea met de jonge Jezus naar Glastonbury kwam. Jozef zou er de eerste Christelijke kerk van Engeland gesticht hebben.
Toen Koning George V het lied in een orkestbegeleiding van Edward Elgar hoorde, zou hij gezegd hebben dat hij het mooier vond dan 'God save the King'.
Meer hier.
Lees en beluister ook
