"Wat ik uitgaf aan protheses uit eigen zak? Toch al een heel mooie auto"

Zijn vraag komt naar aanleiding van de crowdfunding die door Het Laatste Nieuws, Qmusic en Dag Allemaal op poten werd gezet voor Hannelore Vens. Zij beklom in het VTM-programma ‘Over Winnaars’ Machu Pichu dankzij speciale beenprotheses van maar liefst 90.000 euro. Omdat ze die protheses na het programma niet mocht houden, kwam een stroom aan reacties op gang.

“Ik ben niet jaloers, want je moet het maar doen”, getuigt Sven Batteau. Maar hij vindt het jammer dat er – buiten zo’n programma’s om - niet meer aandacht is voor het grote kostenplaatje dat een prothese met zich meebrengt. “En er is niet één persoon die iets nodig heeft. Er zijn meer mensen met een prothese.”

Open beenbreuk

“Het ziekenfonds betaalt om de drie jaar een basisprothese terug. Dat is zonder opties. Als de prothese tussendoor stuk gaat, moet ik een nieuwe zelf betalen”, vertelt hij. Dat het wel degelijk kan gebeuren, weten ook zijn vroegere collega’s. “Toen ik vrachtwagenchauffeur was, brak mijn prothese eens af tijdens het laden. Mijn collega’s dachten dat ik een open beenbreuk had, want mijn been lag daar te bengelen. De ambulance en mug zijn toen zelfs gebeld, voor ‘maar’ een prothese”, lacht hij.

Nadien kon Sven opnieuw aan het werk met een reserveprothese. “Maar degene die ik vandaag aan heb, is de laatste die ik heb. Als die morgen breekt, ben ik afhankelijk van hoe lang het duurt voor de prothesemaker om een nieuwe te voorzien.”

Actieve voet

Hoeveel zoiets precies kost? “De prothese die ik nu aanheb iets van een zestien tot achttienduizend euro. Daarvan heb ik zo’n vijfduizend euro zelf bijgelegd. Wat ik in totaal al uitgaf aan protheses uit eigen zak? Een heel mooie auto." Daarom pleit Sven voor een betere terugbetaling. “Of toch een aanpassing van de minimumnormen of de termijn voor je recht hebt op een nieuwe prothese. Voor actieve mensen zoals ik, is dat maar om de drie jaar.”

Meer opties verhogen de kostprijs, bijvoorbeeld een ‘actieve voet’. “Als je stapt, geeft die veerkracht terug. Mijn voet beweegt een beetje mee”, legt hij uit. “Maar ik zou ook graag de optie hebben om mijn been te draaien, terwijl mijn voet blijft staan. Dat is makkelijker om in en uit de auto te stappen. Het maakt je wendbaarder.”

Dankzij de prothese is Sven dus heel actief. Een autorijbewijs had hij al voor hij zijn onderbeen verloor. Nadien haalde hij nog een rijbewijs voor een vrachtwagen, oplegger en bus, met prothese.

Om de Mont Ventoux te beklimmen met de fiets heb ik een beter enkelgewricht nodig.

Voor zijn krantenronde kan Sven nog fietsen, maar hij zou ooit de Mont Ventoux willen beklimmen. “Ik heb gelukkig mijn knie nog. Met de postfiets duw ik met mijn hiel op het pedaal, maar om een berg op te fietsen is dat niet genoeg. Daarvoor heb ik een beter enkelgewricht nodig. Dat is ook weer een optie die veel geld kost. Misschien kan die dame uit Gent me daarbij ook helpen?”