Correspondent Lia van Bekhoven (69) denkt nog lang niet aan haar pensioen: "Werken is geen volhouden voor mij"

Geen anglofiel

Al 46 jaar woont Lia van Bekhoven in Groot-Brittannië, maar toch noemt ze zichzelf geen anglofiel. “Ik krijg geen tranen in mijn ogen bij het zien van de krijtrotsen van Dover” zegt ze in ‘Touché'. “En God hoeft voor mij de Queen niet meer te sparen dan andere Britten.” Dat ze die afstand wat bewaart, vindt ze net essentieel voor haar vak. “Het is absoluut noodzakelijk dat je een beetje distantie hebt.”

Ik krijg geen tranen in mijn ogen bij het zien van de krijtrotsen van Dover.

Maar ze houdt wel van de Britten, absoluut. En ze heeft ook veel vrienden in Londen, al zijn die vriendschappen helemaal anders dan de vriendschappen die ze in Nederland onderhoudt. “In Nederland zitten mijn vrienden ongeveer in dezelfde hoek van werk, en ongeveer in hetzelfde inkomensniveau, ze gaan ongeveer op dezelfde plek op vakantie, en er is een soort van eensgezindheid.”

In Londen is het anders. Daar heeft ze zowel vrienden die “in de bak” gezeten hebben, als vrienden die multimiljonair zijn. Ze komen uit alle klassen en alle delen van de wereld.  “Het ligt ver uit elkaar, en daarom is het net interessant.” Al lachen haar vrienden haar wel uit als ze een fles witte wijn met nog een bodempje erin in haar koelkast zien staan. “De Britten drinken anders dan wij. Als er in Engeland een fles open gaat, moet die leeg. Een Brit zal altijd te ver gaan.”

Een Brit zal altijd te ver gaan

Van Bekhoven merkt wel dat de jonge generatie minder drinkt. Haar zonen bijvoorbeeld. Ook zij zijn helemaal ingeburgerd: de oudste zoon is boswachter en boomchirurg op het eiland Wight. De jongste zoon is bijna klaar met een opleiding ergotherapie, en is ook toneelschrijver. De kans dat ze in Groot-Brittannië blijven is groot, zegt Lia van Bekhoven, al identificeren ze zich heel sterk met Nederland. “Ze vinden ook dat ze vloeiend Nederlands spreken, maar daar kunnen de meningen over verschillen” lacht ze.

Over het overlijden van haar man: "Ik probeer terug te kijken op mijn leven met hem als een periode van mazzel hebben"

Hun vader, haar man, is er ondertussen niet meer. Hij overleed drie jaar geleden aan slokdarmkanker.  Sindsdien is het leven “vlakker en minder kleurrijk”. “Maar ik probeer terug te kijken op mijn leven met hem als een periode van mazzel hebben.”

“Als Martin me niet aan het denken zette, dan maakte hij me wel aan het lachen” zei een vriend van haar man op zijn begrafenis.  Die spreuk zette van Bekhoven op een bankje aan de Thames, vlakbij haar huis. “Ik kom er iedere dag voorbij.”

“Ik ga nog even verder, zolang men mij wil, ben ik beschikbaar”

Volgend jaar wordt Lia van Bekhoven 70. Dan wil ze een dansfeest met veel rock and roll.  Maar aan haar pensioen denkt ze nog niet.  “Met pensioen gaan is geen optie. Dit is geen volhouden voor mij. Ik blijf gewoon doen wat doen wat ik altijd doe. Waarom zou ik nu anders in het leven staan dan 30 jaar geleden? Ik heb nog steeds dezelfde interesses. Ik vind dat ik een van de aardigste banen heb die je in Londen kan hebben. Waarom zou dat omdat ik volgend jaar 70 ben opeens anders zijn?”

Waarom zou ik nu anders in het leven staan dan 30 jaar geleden?

“Ik ga nog even verder. Zolang men mij wil, ben ik beschikbaar” zegt van Bekhoven. “Kijk maar naar Paul McCartney.”

Dit zijn de onderwerpen die ter sprake kwamen:

BOEKEN

Haar boek ‘Klein-Brittannië’ (Hoe macht en mythe het VK verscheurden) is ondertussen een kleine bestseller.

Van Bekhoven wilde in de voetsporen treden van Oriana Fallaci, bekend van haar boek ‘Een man’. 

TV

‘The unseen Queen - 70 jaar Queen Elizabeth’, een documentaire over de beginjaren van het bewind van de Britse koningin Elizabeth II, met nooit eerder vertoond materiaal uit de koninklijke archieven, bekijk je op VRT NU.

Tom Waes ging voor ‘Reizen Waes: Wereldsteden’ op bezoek bij Lia thuis in Londen.

FILM

‘Dunkirk’ is een Amerikaans-Brits-Frans-Nederlandse oorlogsfilm (2017) van Christopher Nolan.

MUZIEK

• Always look on the bright side of life - Monty Python
• While my guitar gently weeps - The Analogue
• Nkosi Sikelel'i Afrika!- Dumisani Ma-Afrika
• Mustang Sally - de cast van ‘The Commitments’
• Soundtrack Dunkirk - Hans Zimmer
• God’s song - Randy Newman
• Zonder vrienden kan ik niet - Boudewijn de Groot
• Feeling good - Nina Simone
• Dies Irae uit Requiem -Giuseppe Verdi
• Dance me till the end of Love - Leonard Cohen

Touché gemist? Luister naar de podcast in de app van VRT NU.

Een overzicht vind je terug in het Touché-archief.

Luister ook