"Het klinkt allemaal als een derderangsstationsroman"

"Meester De Jonge,

We komen een stapje dichter bij een DNA-test van koning Albert. En dat danken we aan u, meester Alain De Jonge. Althans volgens berichten in de couranten, die ons nauwgezet op de hoogte houden van de fluctuaties in de rechtszaak aangespannen door uw cliënte, kunstenares Delphine Boël. Zij wil aantonen dat koning Albert haar echte vader is.
Let wel, die DNA-test is niet voor meteen. Eerst wil het Hof van Beroep in Brussel zich buigen over het wettelijke vaderschap van Jacques Boël. Die erkende Delphine als zijn dochter, maar schoot dan weer tekort in de vader-dochterrelatie. Trouwens, vader Boël onderging al een DNA-test en die toonde aan dat hij in geen geval de vader van Delphine kan zijn.
Maar kijk, de rechter in eerste aanleg besloot dat de heer Boël toch Delphines wettelijke vader is. En dat volgens het principe van 'bezit van staat'. Want als men zich steeds als ouder ten aanzien van het kind heeft gedragen en men werd door de omgeving steeds beschouwd als ouder van het kind, dan kan de vastgestelde afstammingsband niet meer worden betwist. Dus blijft Boël, parel aan de kroon van de Belgische haute finance, de papa van Delphine, of hij dat nu wil of niet.

Maar u, meester De Jonge, laat het daar niet bij. Want Jacques Boël, die wel beter weet dan dat hij de vader is van Delphine, heeft zich nooit als haar vader gedragen. En moeder Sybille de Selys Longchamps, die vierkant achter de eis van haar dochter staat, kan dat bewijzen. Zij beschikt bovendien over de brieven van Delphines echte vader, jawel, koning Albert.
Toch wil het hof van beroep met alle betrokken partijen eerst het vaderschap van Jacques Boël uitklaren. Pas dan kan er, eventueel, sprake zijn van een DNA-test van koning Albert. Een topjurist als de achtenswaardige hoogleraar familierecht Frederik Swennen is het daar niet mee eens, want volgens hem heeft Delphine er immers belang bij het verwekkerschap van koning Albert officieel vastgesteld te zien, ook al blijft Jacques Boël haar wettelijke vader. Volgens moeder Sybille wordt haar dochter hier zonder meer gediscrimineerd. Maar dat gaat u, meester De Jonge iets aan doen.

Ik weet het, meester, het klinkt allemaal als een derderangsstationsroman. Maar er is hier meer aan de hand. Niet alleen Delphine wordt hier gediscrimineerd. Het kan toch niet dat de ene schuinsmarcheerder, hij weze dan van vorstelijke komaf, gelijker zou zijn dan andere schuinsmarcheerders die wel tot een DNA-afname werden gedwongen?
Geeft de strijd niet op, meester. Al was het maar omdat uw werk spannende krantenkopij oplevert.

Met de bijzondere waardering van een republikein,
Rik Van Cauwelaert"

Lees ook