"We zijn jou vergeten, beste onbekende sporter"

Beste onbekende sporter,

Ik weet dat je er bent. Jij won een roeiregatta, je stond op het podium in het hinkstapspringen, je haalde een pingpongfinale, je deed iets bijzonders op de brug met ongelijke leggers, je scoorde in het waterpolo, je haalde de meet in een triatlon.
Maar je zat niet in het nieuws. Ik weet dus niet wie je bent. Dat komt omdat je geen rood truitje droeg en niet met elf op een veld stond in Rusland, een veld van honderd bij dik vijftig meter.

En ja, natuurlijk, ik leef ook mee met de duivels, ik veer op, ik hou mijn adem in, ik roep bingo als ze scoren. Ik heb veel bingo geroepen de voorbije weken, zeker tegen Tunesië.

De koning ging proficiat zeggen in de kleedkamer en we hebben vlaggen uitgehangen, en autospiegels versierd en we liepen in een tricolore onesie door de straat, met zwart en oranje op onze wangen, omdat het rood en het geel in elkaar waren gelopen door het zweet en door de tranen en door het bier dat per ongeluk in ons gezicht belandde.

Maar we zijn jou vergeten, beste onbekende sporter.

Je hebt je te pletter getraind, met het snot in je ogen en het zuur in je benen, je hebt je de ziel uit het lijf gelopen, gemept, gesprint, gesprongen en gezwommen. Het was de match van je leven, maar niemand zag hem.
Je stond op een schavotje, je kreeg een plastieken beker, in het goud geverfd. Maar zelfs het bloemenmeisje keek al zoenend naar het grote scherm wat verderop, waar Meunier net aanlegde voor Chadli.

Als Frank Raes zich heeft hees geschreeuwd en Jan Mulder is uitgebabbeld, dan is de uitzendtijd op. Als het laatste nieuws over de laatste duivel is geschreven, is ook de laatste pagina van de krant gevuld.

En jij staat daar dan, onder de douche, na een lange training, zonder koning, en het warm water is op, en niemand roept op om je op Zaventem te verwelkomen met slingers en confetti.

Nochtans, beste onbekende sporter, jij verdient net zo goed dat respect en dat ontzag. Alles in acht genomen niet minder dan die voetballers met hun allures en kapsones, met hun verwarmde grasmatten en hun ijdeltuiterij. Sjotters moeten na vijfenveertig minuten al koffie hebben, terwijl jouw triatlon nog maar goed en wel begonnen is. Na Panama zijn ze zo slap en afgepeigerd dat ze een rustdag nodig hebben, maar jij rust niet. Jij bent verbeten en taai en je gaat er heftig tegenaan. Zij gaan naar de Carré, en jij nog eens op hoogtestage.

Jij haalt net zo goed alles uit dat lijf van jou om hoger en verder en sneller te knallen dan wij denken konden. Jij kan ons net zo goed doen dromen, ook jij kan het land aaneenlijmen. Jij wil winnen en alles uit je talent halen, jij krijgt klappen en gaat door, jij bent niet minder een goed voorbeeld. Jij kan ons evenzeer boven onszelf laten uitstijgen, ons prikkelen om hard ons best te doen.

En daarom, beste onbekende sporter, ben jij mijn held van de week.

Oefen nog goed, bijt je vast, hou vol en laat niet los,

Vele groeten,
Hendrik