"We zullen moeten leren dialogeren met elkaar"

Edel Maex ervaarde voor het eerst dat wij iets als een eigen cultuur  hebben, toen hij als jonge dokter stage deed in Tunesië. Op een middag zat hij met enkele andere jonge Vlaamse artsen te praten op de binnenplaats van een hospitaal. Ineens kwam er een taxi de binnenplaats opgestoven. Een man stapte uit en liep meteen het hospitaal binnen. Dan ging de achterdeur van de taxi open, een hoogzwangere vrouw met een loodzware valies stapte uit en sjokte met veel moeite het hospitaal in. De Vlaamse artsen waren geschokt dat die man niet eens de moeite deed om de zwangere vrouw te helpen. Maar een oudere Tunesische verpleger zei toen: “Nous sommes étonnés que vous êtes étonnés”.  Hij was dus verbaasd over hun verbazing, maar achteraf dacht Maex:  "Eigenlijk was hij wijzer dan wij toen,  want wij veroordeelden alleen maar, terwijl hij al open stond voor onze denkwijze."

Edel Maex: "Als we deze wereld met elkaar willen delen - en daar zijn we toe veroordeeld - zullen we moeten open zijn en naar elkaar luisteren. Wij vinden onze samenleving superieur en zij vinden hun samenleving superieur, maar misschien moeten we samen iets nóg superieurder maken. Die bereidheid tot dialoog is voor mij de hoogste waarde."  

"Ik deed een keer als boeddhist mee aan een interreligieuze dialoog en ik hoorde mezelf zeggen: 'Eigenlijk is dialoog een hogere waarde dan de rechten van de mens'. Ik dacht: 'wat zeg ik nu?' Maar eigenlijk is dialoog de onderliggende waarde van de rechten van de mens. We zullen moeten leren dialogeren met elkaar."