Wij wassen onze groentjes grondig, en dat doen we al langer dan deze week. Kwestie van geen zand in de mond te krijgen. We verafschuwen ook slijkmossels en vis met een grondsmaak. Maar nogal wat mensen zouden wel aarde eten. Vrijwillig. Puur of vermengd. Hongerige Haïtianen eten koekjes van gebakken modder (cfr foto) en Papoea's in het binnenland van Nieuw-Guinea vertellen dat zij aarde eten als ze niets anders kunnen vinden.
Dat is raar gedrag, laten we eerlijk zijn. Het blijft over het algemeen een beetje taboe, de WHO raadt het af, maar het blijkt wél gezond te zijn. Het gebeurt wereldwijd, maar het vaakst in warme en vochtige gebieden waar veel ziekteverwekkers voorkomen. En vooral door kinderen en zwangere vrouwen. In Afrika eet zo'n dertig tot zestig procent van de zwangere vrouwen wel eens aarde. In drogere, koudere gebieden zoals Scandinavië is dat maar 0,01 procent.
Nieuw Amerikaans onderzoek toont aan dat het eten van aarde - 'geofagie' zeggen wetenschappers - voedselvergiftiging en diarree kan voorkomen. Niet omdat zand de maag schuurt, zoals schalkse lieden wel eens opperen, maar omdat klei en aarde absorberend en ontgiftend werkt. "Het is een soort moddermasker voor de maag. Ook dieren doen het en dat bewijst dat het toch een doel heeft. Want dieren doen alles om te overleven. Het eten van aarde moet dus ook een belangrijk doel hebben." zegt onderzoekster Sera Young van de Cornell University in Ithaca (NY).
Linda Roodenburg schreef het aanbevelenswaardige boek 'Eten op aarde' en een zeer lezenswaardig stukje over geofagie. Omdat dat u daar op de radio weinig aan heeft, bellen we haar.
