Welk woord gebruik je voor het mannelijk geslachtsdeel?

Hoe ijdel is het streven om voor eeuwig te blijven leven? Hoezeer kan je jezelf bloot geven in het leven? Ben je bloot als je naakt poseert of net niet?

Het boek van Katrijn gaat over ijdelheid: een meisje wil de muze van een kunstenaar worden. Als naaktmodel probeert ze zich te laten vereeuwigen in een wanhopige drang om nooit vergeten te worden.

Ik heb geprobeerd om met mijn roman heel veel zintuigen aan te spreken. Dingen die je hoort en ruikt en ziet en zo op je vel kruipen. Zintuiglijkheid is heel belangrijk

De roman "De muze en het meisje" is ook autobiografisch.

Het boek is een verzameling stukjes van mij. Geen van de personages ben ik en tegelijk zijn ze allemaal mij.

In het boek zitten ook behoorlijk wat expliciete sekssènes.

Je beseft maar hoe vaak je over seks schrijft als je je de trotse blik van je ouders probeert in te beelden en dan de lichte verwarring als ze aan de seksscènes komen. Ik ben er ook wel voor gegaan. Maar ik leerde ook wel dat sensualiteit en seksualiteit beschrijven een van de moeilijkste scènes zijn om te schrijven. Als je het mannelijk geslachtsdeel benoemt kan je daar een woord voor kiezen maar voor iemand gaat piemel te kinderachtig zijn en lid dan weer te afstandelijk.

Herbeluister het gesprek met Katrijn Van Bouwel in Bar du matin.