"Wie focust op de pijn van het moment raakt verlamd in een klaag- en paniekkramp"

Pralines zijn een feestvorm van chocolade; toeristen nemen onze Belgische trots mee huiswaarts, bij elk bezoek zijn ze een deugddoend geschenk.
Covid heeft dat geluk even aan flarden geschoten. De Paaslockdown viel tegen in Neuhausland. Als 35% van je omzet afhangt van toerisme en de rest van sociale momenten, heb je vanaf dag 1 een probleem. Mijn hartslag ging hoger maar mocht niet in de weg staan van rust en overzicht. Op 61 heb je immers het leven al minstens één keer meegemaakt.

Als 35% van je omzet afhangt van toerisme en de rest van sociale momenten, heb je vanaf dag 1 een probleem

We hebben meteen twee brillen opgezet.

Een ‘overlevingsbril’; een bedrijf dat aankijkt tegen een omzetdaling van 35% moet meteen lager in kosten.

Tegelijkertijd ‘de bril op oneindig’; een teletijdmachine die de gewenste wereld naar ‘22 projecteerde. Met dat beeld op het netvlies maakten we middelen en mensen vrij om ‘20 en ‘21 te verbannen tot overgangsjaren, details in de geschiedenis. We gingen NU nieuwe pralines, verpakkingen, verkoopskanalen, technische systemen ontwikkelen, mensen aantrekken die ons in ‘22 gaan versterken; geen € besparen waar we later spijt van krijgen. 

Die tweede bril is de belangrijkste. Hij biedt een duidelijk mentaal beeld, focus, energie, tastbare hoop.

Bij ontij moet een bedrijf altijd ‘door de tijd heen’ denken. Wie focust op de pijn van het moment raakt verlamd in een klaag- en paniekkramp. Dan juist moet je ‘de dag na de pijn’ in je hoofd bouwen, vervolgens dat beeld geleidelijk aan neerzetten. Medewerkers moeten niet alleen geloven, ze willen aanraken.

Wie focust op de pijn van het moment raakt verlamd in een klaag- en paniekkramp

Vrijheid is niet bang zijn van het alternatief. Energie zoeken in wat je wél kan. Vooral niet stilvallen.  Een verhaal is zoveel sterker en boeiender dan de realiteit.

En kijk, december verliep - ondanks nieuwe lockdown - stukken beter. In het hoofd van de consument was de Kerstgedachte (‘ik denk aan jou ook al mag ik niet langskomen’) sterker dan het virus. De gevreesde omzetdaling van 35% ‘beperkt’ zich tot een stuk minder en ondertussen bouwen we alle wegen naar ’22.
Peter Pan is terug - a happy thought - we vliegen weer.

Hoe zit het dan met ‘de Toestand’ in het nieuwe jaar?

Alles komt goed als onze leiders in de onvoorspelbaarheid van het leven een geloofwaardig beeld van ‘morgen’ schetsen én invullen. 

Alles komt goed als we durven loslaten; laat vallen wat niet lukt en focus op de oplossing. Dat heet ondernemen.

Alles komt goed als we durven loslaten; laat vallen wat niet lukt en focus op de oplossing. Dat heet ondernemen.

Alles komt goed als de media virologen verbannen naar een onvindbare krantenrubriek, hen een eigen tv-zender aanbieden die enkel om middernacht te bekijken valt. De experts bedoelen het goed maar hun doembril en opgestoken vingertje leggen alles lam vanuit schrik en statistieken.  Ik sla hen over in ‘21.

Alles komt goed als jij blijft ‘rollen’ – veilig ‘rollen’. Rij met het leven als een beginnend chauffeur; met sociale afstand, mondmaskers, met zorg en discipline en even zonder knuffel. Blijf wel rijden, richting morgen.

Alles komt goed we uitgaan van de mens die zijn best doet en we samen misbruik hard aanpakken.

Voor ‘21 zing ik de woorden van Stef Bos: “door de wind, door de regen, dwars door alles heen”, weliswaar nooit zo krachtig als Miss Montreal. Ze overwint alle pijn, ook al voelt ze die.

Beluister de column van Ignace Van Doorselaere voor 'De toestand is hopeloos maar niet ernstig':

Ontdek ook de andere columns uit de uitzending: