Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Fifty-fifty

“Willy Willy blijft uit beeld. Terwijl je weet dat hij in de coulissen staat te zwaaien”

di 19 feb. - 11:15

Deze week werd fifty-fifty (*) wereldberoemd. Of toch niet? Een nieuwe blog van Annemie Peeters.
Foto: Annemie Peeters

(*): fifty-fifty: project van Annemie Peeters met bedoeling vijftigers op de andere kaart dan de stereotiepe te zetten, omdat vooroordelen alleen maar zorgen voor bestendiging van achterhaalde situaties.

Ik dacht eerst dat we wereldberoemd aan het worden waren.

We hadden het journaal gehaald, met onze fifty-fifty video’s! Dat is al een begin.

Het was op Valentijnsdag. Vanuit mijn keuken kan ik met één scheve blik mijn tv in de woonkamer in de gaten houden en ik had eerst Wim de Vilder en daarna Guy Swinnen en Patrick Riguelle zien passeren. Die zijn een koppel. Guy en Patrick. In de video’s. En dus had mijn linker hersenhelft de link gelegd.

Echt raar is dat niet: ik sta op en ik ga slapen met vijftigers. Tot fifty-fifty zichzelf overbodig zal maken, zal dat zo zijn. Dat is niet àltijd aangenaam. Sommige vijftigers zijn bijwijlen booooooring. Maar ze zijn mijn job, nu even.

En deze keer was het wél plezierig, want we hadden dus het nieuws gehaald.

Als ik ooit bij Friedl' te gast mag zijn (in het wereldberoemd-scenario), en als ze me zal vragen naar een levensmotto, dan zal het dat van hoogmoed voor de val zijn (zo valt dié vraag al te skippen, Friedl!). Ze is de waarste spreuk die er bestaat – je ziét ze zich bij iedereen in het echt voltrekken, soms na jàren, soms meteen, maar er is niémand bij wie ze niet pakt.

Mij had ze bij mijn kraag bij de zevende van de stap of tien die ik van keuken naar woonkamer moet zetten om mijn tv normaal te kunnen zien.

Daar zaten effectief Guy Swinnen en Patrick Riguelle.

Ze hadden het over Willy Willy. Die was de dag daarvoor gestorven.

Voor de rest was dit àl wat de fifty-fifty video niét is.

Wanneer hebben we gedraaid?

Op 21 januari, dat weet ik uit mijn hoofd omdat er wat verwarring was ontstaan bij de briefing.

‘Dinsdag de 21ste’ had ik, controlefreak, driedubbel aan Guy bevestigd, maar dat zou dan een afspraak in space, want in 2020, geweest zijn – er is dit jaar geen dinsdag de 21ste januari - u zou nog lang op uw video hebben mogen wachten. En op de oplossing voor de vijftigerskwestie.

Guy had dat meteen in de gaten.

Meer freak dan controle, ik.

Toen ze daar stonden, die 21ste , en we de thema’s nog eens overliepen - de liefde, de dood, de vriendschap, vege ziekten, het lijf (ook veeg) – was er maar één ‘maar’: Willy Willy was toen al erg ziek en ze gingen dat niét doen: over hem praten in de wetenschap dat hij er later wie weet naar zou kunnen kijken.

Dat laatste vul ik in. ‘Dat hij er later nooit meer naar zou kunnen kijken’, kan het ook geweest zijn. Of ‘om het lot niet te tarten’. Om ‘hem te ontzien’.

In elk geval werd zijn naam niét uitgesproken.

Niét, zoals in ‘doen alsof je iemand niet gezien hebt’.

Niet bij het thema ‘ziekte’. Niet bij het thema ‘dood’.

Eergisteren hebben we de video over dood online gezet. Dat was volgens plan.
U moet eens kijken.

Luc De Vos passeert. (pdw) komt langs.
Fons Sijmons heeft ‘m zowat in zijn zog.
Maar Willy Willy blijft uit beeld.

Terwijl je weet dat hij in de coulissen staat te zwaaien.

(**) Het nieuwe fifty-fifty filmpje over de dood op radio1.be en vrt.nu

Lees ook:

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet