Of het ligt aan haar beroemde ouders dat de deuren voor Charlotte Gainsbourg altijd open gaan, weten we niet, feit is wel dat ze schijnbaar moeiteloos heren van stand kan laten meewerken. Het Franse duo Air, producer Nigel Godrich (vooral bekend van Radiohead, maar intussen ook van Paul McCartney, U2 en Roger Waters), Pulp-zanger Jarvis Cocker, Neil Hannon van The Divine Comedy, Beck (die hoeft geen uitleg) en Villagers-voorman Conor O'Brien, allemaal hebben ze tot één of meerdere albums van Gainsbourg bijgedragen. Dat is deze keer niet anders.
De opvallendste namen zijn Paul McCartney, die Songbird in a cage schreef - zonder dat dit op welke manier dan ook opvalt, integendeel, dit is geen typische Polle Commerce-song - en Daft Punker Guy-Manuel de Homem-Christo, die meeschreef aan de titeltrack Rest. Of beter: die schrapte. De tekst die Gainsbourg geschreven had was zeer uitgebreid. "Dat kun je niet zingen," zei Guy-Man (voor de vrienden) en hij begon te schrappen tot er ... drie woorden overbleven. Typisch Daft Punk. Er kwamen nadien wel enkele woorden terug, maar de toon en de manier van werken was gezet. Rest was de eerste song die ze opnamen voor het album en zo werd het bijna vanzelf de albumtitel. 'Rest' als in 'Rest In Peace', maar ook 'blijf' in het (beetje foutief) Frans.
Nog een naam laten vallen? Toen Charlotte Gainsbourg een videoclip nodig had voor Rest, belde ze naar Lars Von Trier (tja, sommige mensen hebben nu eenmaal een indrukwekkender netwerk dan jij en ik). "Je moet mijn video regisseren," zei ze. "Nee," zei Von Trier, "dat moet je zelf doen," waarna hij uitvoerig uit de doeken deed hoe ze te werk moest gaan, tot in de kleinste details, wat erop neerkomt dat hij de clip via de telefoon geregisseerd heeft.
