Coldplay - Everyday life

De titel Arabesque verklapt ook al iets over de nieuwe Coldplay-plaat. De albumtitel staat in het Arabisch op de hoes en een van de nummers heet بنی آدم wat je ook als Bani Adam kan schrijven. Het betekent zonen van Adam en het is een gedicht van de middeleeuwse Iraanse dichter Saadi Shirazi. Het gedicht wordt ook effectief gelezen in de song, nu ja, song: het begint als een melodieus pianostukje, dat overgaat in een elektrische aanpak, waaroverheen dan het gedicht komt, gelezen door een vrouwenstem. Dit nummer, en dat met Stromae, maken een en ander duidelijk: Coldplay heeft zich nog nooit aan zoveel experiment gewaagd.

Want Bani Adam staat niet alleen. Opener Sunrise is een instrumentaal klassiek werkje, halfweg Trouble in town hoor je een heftige straatdicussie met veel f-words waarna het nummer openspat, BrokEn (let ook op de schrijfwijze) is een gospel, WOTW / POTP (nog een opvallende titel) klinkt als een demo met kwetterende vogels op de achtergrond, When I need a friend is bijna religieuze koorzang, Guns is het dichtst dat Coldplay ooit in de buurt van akoestische blues geweest is, Cry cry cry is een 50's smartlap-ballad, Old friends is een intiem akoestisch nummer in pure singersongwriter-stijl. Ook opvallend: deze nummers zijn korter of net iets langer dan 2 minuten. Grote uitzondering is het meest experimentele nummer op de plaat, juist ja, Arabesque met onze Stromae, dat met zijn 5'12" veruit het langste nummer van het album is.

Experiment dus, maar met even groot gemak wordt ook de gekende Coldplay-sound geserveerd. We horen de single Orphans zo knallen in stadions en op festivals, luid meegekeeld door duizenden, maar het is het meest uitgesproken nummer van allemaal wat deze sound betreft. Church is "gewoner", Daddy is een pakkende pianoballad, Ekó een bijzonder verzorgde akoestische song, Champion of the world en titeltrack Everyday life sluiten het album in gekende huisstijl af. Een dubbel album, dat in zijn geheel niet langer dan 53 minuten duurt, en uiteenvalt in de delen Sunrise en Sunset, om ons nog onduidelijke redenen.

'Everyday life' gaat inderdaad over alle aspecten van het leven: racisme, pijn, godsdienst, hoop, vrede... Alleen verpakt in een zeer gevarieerde plaat, waar bijzonder veel aandacht besteed is aan alle details, maar zo handig gedaan, dat het organisch klinkt. Indrukwekkend.