Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Afbeelding van het programma: Ayco

Ayco

Eels - The deconstruction

ma 16 apr. - 7:00

'The deconstruction' is het 12e eels-album en het komt vier jaar na het vorige, 'The cautionary tales of Mark Oliver Everett'. 'The deconstruction' is tegelijk diep en licht.
eels - The deconstruction

Na het vorige album had Mark Oliver Everett de indruk dat hij alles gezegd had wat hij wou zeggen. En dat hij muzikaal met eels overal geweest was waar hij wou zijn. 'The cautionary tales of Mark Oliver Everett' was een zéér persoonlijke plaat, de man vond het tijd om even een stap achteruit te doen.

Het was ook tijd om, na jaren tegenslag en onafgebroken touren, tijd voor zichzelf te nemen en vooral: gelukkig te worden. Wat heet: hij ontmoette zijn tweede vrouw, kreeg met haar zijn eerste kind Archie McGregor Everett, op zijn 54e, en scheidde binnen het jaar alweer van haar.

Toch spat het "geluk", het vrede hebben met zichzelf en je leven, van 'The deconstruction'. Het album leest als de chronologie van Everett zijn recentste levensjaren. In The deconstruction (het nummer) en Bone dry wordt zijn "oude leven" letterlijk met de grond gelijk gemaakt, Premonition, Rysty pipes en The epiphany bereiden de - voorlopig nog verontrustende - ommekeer voor, om in Today is the day te resulteren in Een Nieuw Begin. Berusting en aanvaarding volgen in Sweet scorched earth en Be hurt, zelfs meer dan dat: de heer e heeft warempel het geluk gevonden:

I love that you're my best friend and wife

and I love our little family and our life

You are the shining light is een ronduit optimistische song, in There I said it durft hij de woorden "I love you" met overtuiging uit te spreken, Archie goodnight is een schattig, klein slaapliedje, even schattig en klein als het zoontje zelf wellicht, en tenslotte zijn we allemaal veilig In our cathedral. Moeiiljker te intrepreteren zijn de drie korte instrumentale nummers tussendoor, tenzij dat ze fungeren als scharnieren tussen de verschillende levensfazes.

Inhoudelijk mag dit dan wel een nieuwe e zijn, muzikaal verrast hij ons niet echt meer. Maar hij blijft wel een meester in het maken van supermooie ballads en hypercatchy rocksongs, die je altijd wel aan dit of dat nummer uit 60 jaar popgeschiedenis doen denken, maar nooit naäperij, laat staan plagiaat zijn. eels is altijd een bijzonder originele band geweest (na ja, band, e is hofleverancier en Koool G Murder en P-Boo mogen vakkundig mee uitvoeren), maar tegelijk ook een band die warm en herkenbaar klinkt. Dat is nu niet anders. Supermooie plaat.

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet