Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

Afbeelding van het programma: Ayco

Ayco

Fleet Foxes - Shore

zo 27 sep. - 10:00

Goed nieuws voor Fleet Foxes-fans, want na 3 jaar zijn de heren, onder leiding van Robin Pecknold, terug met een nieuwe langspeler. liefhebbers van de groep hadden slechts 1 dag de tijd om zich klaar te maken, want op 24 uur tijd loste de groep vorige week 'Shore', een 55 minuten durend audiovisueel album.
Fleet Foxes - Shore

In 2006 dook Fleet Foxes voor het eerst op. Robin Pecknold was slechts 20 jaar toen hij de groep oprichtte met Skyler Skjelset en kort daarna tekende bij Sub Pop voor hun eerste releases: de 'Sun giant' EP en hun befaamde debuutalbum. Ze maakten meteen een grote indruk met hun oprechte folk en bezwerende samenzang. De fabels van hun vroege werk zijn door de jaren heen verdwenen en hebben plaats gemaakt voor verhalende poëzie. Na een stilte van 6 jaar keerde Fleet Foxes terug in 2017 met 'Crack-up', een nieuw hoofdstuk voor de groep, en een blij weerzien met de wereld die Peknold en co scheppen met hun muziek. 

Op 'Shore' gaan ze verder op de muzikale elementen van voorloper 'Crack-up', maar vergeten ze niet waar ze vandaan komen. Het album had bijna het daglicht niet gezien. Net voor het begin van de pandemie had Pecknold geen plannen om het uit te brengen. De muziek was grotendeels klaar, maar hij had nog geen zin tekst geschreven. Radeloos, onzeker en bezorgd over de toekomst van Fleet Foxes ging hij de lockdown tegemoet. Gelukkig begon hij als vorm van zelfmeditatie tijdens de quarantaine lange autoritten te maken. Hij vertrok ’s ochtends en keerde ’s avonds laat pas terug. Tijdens deze ritten heeft hij alle teksten geschreven die hun weg hebben gevonden op het album. Tijdens de zomermaanden is hij teruggekeerd hij naar de studio en heeft hij op korte tijd het album afgemaakt. 

Op opener Wading In waist-high water horen we niet het herkenbare stemgeluid van Pecknold, maar een zachte vrouwenstem. Dit is zangeres Uwade Akhere, die we verder op het album ook nog horen op oorwurm Can I believe you en afsluiter Shore. Als het kortste nummer voelt het eerder aan als een introductie, om de toon te zetten voor het album. Na deze frisse opener schudt een tikkende drumpartij ons plots wakker en horen we Pecknold het roer nemen op Sunblind. Het wordt al snel duidelijk dat hij een enorm lange tijd heeft doorgebracht in de studio. Alle instrumenten op het album zijn in bijna perfecte harmonie met elkaar. Elektrische gitaren, weergalmende piano’s en lang uitgerekte synths groeten ons terwijl Pecknolds verhalende timbre ons meeneemt in zijn verhaal. 

“For Richard Smith, for John and Bill, for every gift lifted far before it’s will.” De eerste zinnen die we horen van de frontman. “I wanted to make an album that celebrated life in the face of death”, zegt hij over het nieuwe album en vat zo het thema van het album perfect samen. Op Sunblind viert hij het leven van alle artiesten die hem inspireerden tijdens het schrijven van dit album. John Prine, Richard Swift, Elliot Smith, en een subtiele verwijzing naar Silver Jews frontman David Berman (“I’m gonna swim for a week in/warm American water with dear friends”). De opbeurende melodieën op het album staan in schril contrast met de donkere en grimmige teksten.  

Lyrisch neemt hij hij ons mee in een verhaal van rouw, weemoed en onzekerheid. Het hoofdrolpersonage ondergaat een tweestrijd in Can I believe you, ervaart hoe het leven is zonder wederhelft in Jara, verheerlijkt het verleden in A long way past the past, en neemt vrede met de onzekerheid van het leven op afsluiter Shore. Een coming-of-age verhaal, deels autobiografisch, verzameld op 55 minuten bezwerende folk. 

Het vierde hoofdstuk uit het verhaal van Fleet Foxes is opnieuw een enorm kleurrijk album dat perfect aansluit bij het aangebroken seizoen. Pecknold heeft tijdens de quarantaine geleerd te aanvaarden dat het leven eeuwig is en hij heeft er schijnbaar vrede mee genomen dat men niet alles in het leven kan controleren. Het album is een metafoor voor een nieuw hoofdstuk, een veilige plaats naast een afgrond van onzekerheid. Niet toevallig is het ook uitgebracht op de eerste dag van de herfst. A new leaf, het achterlaten – en koesteren – van het verleden, tegemoet kijkend naar een betere toekomst. 

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet