Gabriel Rios - Flore

Het bleef lange tijd bij lijstjes met zijn favoriete Latin songs (El Raton, El Carretero.. ). Het soort repertoire dat elke muzikale Zuid-Amerikaan met de paplepel mee krijgt.

En toen kwam de Covid-periode. Meteen ook het abrupte einde van zijn vele reizen. Het veelvuldig pendelen tussen Gent, Puerto Rico en Florida (waar zijn ouders wonen) viel weg en intussen ging de gezondheidstoestand van zijn pa achteruit. De man lijdt aan dementie en is ongeveer zijn hele geheugen kwijt.

“Dit is een van zwaarste dingen die je kunt meemaken met iemand waar je om geeft. Een zeventiger die naar zijn handen kijkt en niet meer weet wat je zopas gezegd hebt.”

Lange tijd twijfelde Rios: kan ik wel zo’n album maken? Latin klassiekers op mijn manier?

Tijdens een lange periode in New York maakte Rios kennis met Ruben Samama (pianist, cellist, percussionist en ook bekend van zijn samenwerking met Jef Neve) en samen begonnen ze te rommelen met Latin nummers (El Raton, Vagabundo )

How can we fuck up these songs just a little bit ?

Rios wilde deze tracks op zijn manier brengen, eerder met een punkrock attitude dan als typische Latin muzikant. Samen met Samama werkte hij twaalf tracks uit. Het werden geen typische Latijns-Amerikaanse popnummers met intense blazerssecties en lange solo's, maar wel eerder stripped down bijna kapotte versies van bestaande thema’s.

“Maybe there is a right way but let us go the wrong way.. the wrong way and the raw way “

En zo maakte Rios van zijn vijfde album Flore een eerbetoon aan de Latin cultuur, maar helemaal gezien door zijn eigen hedendaagse bril.

Beantwoord onderstaande vraag en maak kans om het album te winnen.

Omwille van corona kan het een tijdje duren voor de winnaars hun album in de bus krijgen.