Kings of Leon - When You See Yourself

Op hun ondertussen al achtste langspeler trekken Kings of Leon dan ook hun ietwat intiemere americanasound door, mits het toevoegen van die herkenbare eigen toets. Wie dus hoopte dat de Amerikanen een paar nieuwe meezingers aan hun repertoire zouden hebben toegevoegd, is er dus aan voor de moeite. Dat wil daarom niet zeggen dat de band niets van ‘When you see yourself’ zal spelen op hun volgende doortocht op een of andere festivalweide.

Zo zit er een aantal lekker aanstekelijke nummers verstopt op het album. Het zinnetje ‘must catch the bandit’ weergalmt al enkele weken door ons hoofd, maar dat is niet het enige liedje dat blijft hangen. Het drieluik A wave – Golden restless age – Time in disguise is er bijvoorbeeld eentje om U tegen te zeggen. In die eerste voel je dat je op weg bent in een door neon verlichte nacht, om dan aan te komen bij iets wat wel eens het volgende hitje kan worden. Stadionrock met een lichtjes opgetrokken. Iets waar Kings of Leon al jarenlang in uitblinkt.

Kings of Leon blinkt er in uit om intimiteit en grootsheid in elkaar te laten overvloeien alsof ze altijd al samen hoorden. Op When you see yourself, are you far away lopen de dromerige gitaren en de zwoele baslijnen kris kras door elkaar, aangevuld met de hese stem van frontman Caleb Followill. Het is een combinatie waarvan de band al ettelijke keren het succes bewees, en ook nu pakt het zeer degelijk uit. Het is weliswaar niets wereldschokkend wat de mannen ons voorschotelen, maar je voelt wel dat ze je iets proberen te vertellen.

Met Echoing schakelen ze dan toch (eindelijk) nog eens een versnelling hoger. Zonder echt moeite te doen, weten ze het nummer gigantisch herkenbaar te laten klinken. Dit keer vrolijk en groots, maar ook somber en intiem lukt het. Gaande van de melancholische baslijnen op Stormy weather tot de countryachtige ballade Claire & Eddie; Kings of Leon weten verdomd goed waar ze mee bezig zijn.

Na al die jaren weet je natuurlijk wat je kan verwachten van de Followills, maar daar is op zich helemaal niets mis mee. Wat de heren met ‘When you see yourself’ wel hebben bewezen, is dat ze niet blijven teren op het succes van hun grote meezingers. De stadionrock werd een beetje opzijgeschoven voor een ietwat rustigere plaat. Een album dat je best door een koptelefoon beluistert, in plaats van het staan mee te brullen in een grote menigte. Ook dat kunnen Kings of Leon.