Ayco
Nick Cave - Idiot Prayer
ma 23 nov. - 10:59
Normaal mochten we de Australiër in april een derde maal ontvangen (deze keer in een hopeloos uitverkocht Sportpaleis), maar hier stak corona een stokje voor. Door de crisis brachten veel artiesten in een mum van tijd exclusieve livestreams uit voor een betalend publiek. Nick Cave heeft in zekere zin meegedaan aan de trend, maar heeft er zijn eigen unieke draai aan kunnen geven. 'Idiot prayer' is een perfect voorbeeld van wat een artistieke concertfilm zonder publiek moet zijn.
'Idiot prayer: Live from Alexandra Place' heeft enorm veel schoonheid in zijn eenvoud. Nick Cave, een piano, en enkele slordige papieren met songteksten staan centraal in het adembenemende Alexandra Palace in Londen. De naakte, koude evenementenzaal wordt sfeervol verlicht voor de gelegenheid. De focus ligt op de man achter de piano, niets anders. Anderhalf uur grijpt Nick Cave je bij de keel met ontroerend eerlijke versies van een brede greep uit zijn repeteroire.
De setlist bestaat voor een groot deel uit nummers van 'The boatman's call', tot heden nog steeds Nick Caves bekendste album. Toch lijkt de performance op een soort bloemlezing van zijn volledige carrière. Zowel vroege nummers als Sad waters, als het nieuwe Spinning song, van zijn pas verschenen album 'Ghosteen', passeren de revue. Geen grote bezettingen of uitgewerkte arrangementen te bespeuren. Een bepaalde sfeer creëren is altijd een rode draad geweest binnen de muziek van Nick Cave, zowel live als op albums. Deze bijzondere sfeer is ook merkbaar doorheen het hele album. Alle nummers, zelfs in deze uiterst minimalistische setting, hielden nog steeds stand. Ondanks een leeftijdsverschil van soms 30 jaar, voelt ieder nummer enorm fris en hedendaags. Wie ondertussen nog niet overtuigd was dat Nick Cave een van de beste songwriters ter wereld is, wordt door dit album direct de mond gesnoerd.