Oscar & the Wolf - Infinity

We moeten eerlijk zijn. Die ‘Entity’ was niet echt het debuut van Oscar and the Wolf. En we moeten nog eerlijker zijn. Wij bij Radio 1 vonden hun EP’s daarvoor niet slecht, maar draaiden er maar mondjesmaat iets uit. We waren (ondanks onze slogan toen) niet meteen mee. Misschien omdat Max Colombie de elektriciteit in zijn muziek nog moest ontdekken.

Welk verbond hij met de duivel sloot om op die echte eerste plaat van Oscar and the Wolf  de sound te vinden die school zou maken, blijft tussen Max en Lucifer. Feit is dat hij ons op de hoes van de nieuwe ‘Infinity’ met roodgloeiende ogen aankijkt. Nu al de look van 2018. Uw favoriete glitterboy  ontwikkelde zich synchroon tot popsensatie en stijlicoon. De impact van Oscar heeft meer te maken met een visueel concept dan met zijn wolf.

Maar gelukkig niet meer dan met zijn muziek. Beeld en geluid dragen ook op ‘Infinity’ evenveel bij aan het mysterieuze imago dat Max Colombie voor zijn alter ego construeerde. Beter nog: nummer twee doet uitkijken naar hoe hij deze stap naar zijn volgende Sportpaleisconcerten zal vertalen. Omdat het geen herhalingsoefening is.

Natuurlijk nog altijd stevig ingeduffeld onder de electrodeken die hij uitdokterde, maar tegelijk duidelijk gevarieerder. Alsof hij zijn sound nu zo goed beheerst, dat hij er allerlei richtingen mee uit kan. Zijn zelfvertrouwen als zanger gegroeid, legt hij meer nuances in zowel het lager als hoger bereik van die direct herkenbare stem.

Sexy is het woord dat Max zelf gebruikt om het verschil met zijn vorige te omschrijven. En die vond u al zo sexy.