Ayco
Raymond van het Groenewoud - Speel
album van de week
zo 16 feb. - 11:00
Is het familie? Zijn dit opa's van RvhG? Nee, want we kennen Raymond zijn voorgeschiedenis. Die trouwens behoorlijk hard binnen komt in de eerste single Bitter en bot, waarin niet zo'n fraai beeld wordt geschetst van Nico Gomez, de artietsennaam van Raymond zijn vader, die hem al vroeg in de steek liet. Een harde boodschap, zo typisch verpakt in een meezingbaar lied. Net zoals die twee heren op de hoes: ze passen erin en ze passen er niet in.
Typerend ook voor waar RvhG al zo lang voor staat: niet voor één gat te vangen. Zijn muziekjes gaan alle kanten op. Raymond heeft zich nooit laten beperken tot één of een paar genres, dus waarom zou hij er nu nog mee beginnen? Dat maakt 'Speel' net zo interessant, zo speels - goed gekozen albumtitel.
'Speel' is gemaakt met zijn oude compagnon de route Jean-Marie Aerts. Vóór hij met T.C. Matic de wereld rondreisde zat Aerts een jaar of vijf in Raymond zijn band. Hij maakte zowel de moeilijke groeijaren van Raymond mee, als de doorbraak en het daarop volgend succes met Meisjes. En zijn versterker stond altijd op 10.
Niet zo op 'Speel'. Je leest in de notes wel dat JMX gitaar gespeeld heeft en het album heeft geproducet, maar hij heeft dat met heel veel respect voor Raymond gedaan. Terecht natuurlijk. En met een keur aan klassemuzikanten: jazz-of-beter-allround-pianist Bram Weijters, superbassist Evert Verhees, en topdrummer Marc Bonne vormen de kern. Dan weet je: dit is prettig spelen.
'Speel' is dan ook een heel prettig plaatje.
Raymond van het Groenewoud