Ayco
Rhiannon Giddens - There is no other
zo 26 mei - 10:00
Francesco Turrisi bespeelt op ‘There is no other’ tien verschillende instrumenten. Niet zomaar, nee, virtuoos. Van accordeon over piano tot strijkers en allerlei percussie. Rhiannon Giddens houdt het bij haar vertrouwde banjo en viool. O ja, en ze zingt. Niet zomaar, nee, virtuoos. Joe Henry krijgt credits als producer. Ik vermoed dat hij hen gewoon liet doen. De meeste tracks zijn eerste takes.
Je kan ‘There is no other’ met geen andere plaat vergelijken, omdat Rhiannon en Francesco (als u nog namen zoekt voor aanstaande dochters of zonen …) zich niet laten beperken door genres. Niet als statement, maar gewoon omdat ze allebei zoveel invloeden in zich meedragen. Zij een geschoolde operazangeres die al een ballet componeerde en in de Amerikaanse rootsmuziek belandde. Hij een jazz-man gefascineerd door Afrikaanse en Arabische ritmes.
Op ‘There is no other’ komt het allemaal samen. Nooit geforceerd. Alsof zo’n breed uitwaaierende blend binnen de grenzen van één album heel natuurlijk is. Wat het vaker zou mogen zijn. Al moet je daarvoor waarschijnlijk rot getalenteerd geboren worden.
Kapstokken waaraan het gelegenheidsduo zijn bonte verzameling jassen ophangt, zijn traditionals, covers, Italiaanse volksliedjes, een aria en zelfgeschreven bluegrass-songs. Elke jas past als op maat gemaakt. Rhiannon Giddens bestond nog niet toen Fleetwood Mac haar voornaam onsterfelijk maakte. Ze is die classic wel waard.