Steve Earle - J.T.

Het is uiteraard geen toeval dat dit album verschenen is op 4 januari. Voor een goed begrip: alleen digitaal voorlopig. CD, vinyl en zelfs DVD volgen op 19 maart. "Het album heet J.T.," zegt Steve Earle, "omdat iedereen hem zijn hele leven zo genoemd heeft. Nu ja, toen hij klein was noemde ik hem ook wel cowboy."

Justin Townes Earle werd in 1982 in Nashville geborden en zijn eerste EP verscheen in 2007, toen hij 25 was. Pas in 2007, want J.T. leerde bijna vanzelf gitaar spelen. Via Where did you sleep last night van Nirvana leerde hij Leadbelly kennen, via Leadbelly kwam hij bij Lightnin' Hopkins terecht en zo in de hele wereld van blues en roots. "Nog voor ik het wist speelde hij dingen, die ik al jaren zonder succes onder de knie probeerde te krijgen," zegt zijn vader. Justin Townes zou een doorgedreven opleiding volgen in Chicago, maar na een paar weken was hij zelf les aan het geven, in fingerficking. Hij was intussen 18 en bleef in Chicago.

In 13 jaar tijd verschenen er 1 EP en 8 albums van Justin Townes Earle. Steve Earle maakte daar een keuze van 10 songs uit voor dit tribute-album: I don't care uit zijn debuut-EP 'Yuma', 3 tracks uit zijn debuutalbum 'The good life', het nummer Harlem River blues, waar J.T. de onderscheiding van Song of the Year voor kreeg tijdens de Americana Music Awards van 2011, en latere composities zoals Champagne Corolla uit 2017 en The saint of lost causes, de titeltrack van zijn laatste album uit 2019. De afsluiter van het album 'J.T.' is Last words, een nummer dat de vader voor zijn zoon schreef.

Tijdens die 13 jaar zagen vader en zoon elkaar zeer ontregelmatig, en als ze elkaar tegenkwamen, was dat meestel on the road. De pandemie zorgde er ironisch genoeg voor dat vader Steve en zoon J.T. de laatste maanden in elkaars buurt doorbrachten in Nashville, op een paar kilometer van de plaats waar J.T. 38 jaar eerder geboren was.