Ayco
Tamino - Amir
zo 21 okt. - 10:00
Want als prins ben je geboren, net zoals een muzikant er niet voor kan kiezen om muzikant te worden, dat zit gewoon in je. Bovendien zit er veel trots in deze plaat, ook een eigenschap die we met prinsen associëren.
Het is ook een plaat om trots op te zijn. Tamino beschikt over een imponerende koninklijke stem, die soepel als een zijden deken over de songs gedrapeerd ligt. Trots is Tamino ook op zijn Egyptische afkomst, en op zijn grootvader die een belangrijke zanger was. Die zweeft als een geest doorheen het hele album, op verschillende manieren. Enerzijds omdat zijn gitaar op de plaat te horen is (op w.o.t.h. horen we daarnaast trouwens ook nog een gitaar die van Django Reinhardt was!), maar anderzijds ook omdat Ine Eysermans van Amatorski aan de slag is gegaan met oude opnames van opa Tamino. Daarmee heeft ze een heel aparte soundscape gemaakt, onherkenbare geluidjes die elk nummer van de plaat zijn binnengeslopen en onopvallend maar toch onmiskenbaar aanwezig zijn.
Daarbovenop heeft Tamino voor een aantal nummers de hulp ingeschakeld van orkesten. Zo is het Vlaamse Sun Sun Sun Orchestra te horen, strijkers die aan een lied als Persephone kracht en dramatiek toevoegen. Maar vooral ook het Arabische orkest Nagham Zikrayat (vrij vertaald: nostalgie), fenomenale muzikanten onder wie een paar vluchtelingen, die op een eigenzinnige wijze de melodieën benadrukken en aanvullen.
Dat laatste orkest past wonderwel op de plaat, omdat ze de muziek van zijn grootvader kennen en spelen, maar ook omdat Tamino onder de indruk was van hoe opgewekt en optimistisch sommige van die muzikanten zijn, terwijl ze als vluchteling net alles zijn verloren: een carrière, een huis, familie en geliefden. Maar toch vervallen ze niet in nihilisme, een gevoel waar Tamino zelf wel eens durft aan toe te geven. Hij zet er romantiek tegenover: dat betekent voor hem ten volle en bewust openstaan voor liefde en schoonheid, om zo het leven zin te geven. De strijd tussen die twee gevoelens is het centrale thema op Amir.
Als er een muzikaal Belgisch koningshuis zou bestaan, dan mag Tamino zich met een plaat als deze minstens kroonprins noemen.
Beantwoord onderstaande vraag en maak kans om het album van Tamino te winnen.