Vampire Weekend - Father Of The Bride

Vampire Weekend is meer dan ooit Ezra Koenig. Frontman, zanger, songschrijver en producer. Die andere vampier, Rostam Batmanglij, vertrok na de New Yorkse trilogie waarmee de band wereldberoemd werd. Op een heel lang weekend.  Alleen hier en daar op ‘Father of the bride’ steekt hij een tandje – sorry handje – toe.

In de 6 jaar sinds de vorige Vampire Weekend verkaste Ezra Koenig naar Californië en werd hij vader. Je hoort het allebei. Hij verbergt zich nog altijd achter spitsvondige metaforen, maar zingt nu ook zonder omhalen over wat hij voelt. Door veel naar Grammy-winnares Kacey Musgraves te luisteren, verklapte hij. Eerlijk als een countryzangeres.

De liedjes blaken in de zon, zelfs als er donkere wolken door de teksten drijven. Stoppen al waar ze rustig mochten doorgaan. Teveel opgestapelde creativiteit die uit dat ene hoofd moest. Soms lijkt het alsof Ezra ze in een vroeger stadium dan anders loslaat. Half demo nog. Het geeft ‘Father of the bride’, tussen de rijker ingekleurde tracks door, een authentieke feel.

Liefst had Vampire Weekend een dubbel-LP uitgebracht. Zo één waarvan je plaat 2 uit de binnenhoes haalt als je ziet dat plaat 1 naar zijn einde loopt. Stomme CD, stomme streaming. Dat kan niet meer. Ogen dicht en denken aan schijven in zwart vinyl. Dat heeft Ezra Koenig wel verdiend.