Zaz - Effet miroir

La Zaz werkte mee aan een album van haar gitarist Guillaume Juhel en zette haar schouders onder een sociaal verantwoord festival in de Ardèche. Tussendoor begon ze ook te schilderen en maakte ze een reis naar Lapland.

En nu is er 'Effet miroir', een album met 15 nieuwe tracks. Zaz (echte naam: Isabelle Geffroy) jongleert naar goeie gewoonte met stijlen en schakeringen, vandaar de titel 'Effet miroir'.

Stevige pop en rock (On s’en remet jamais, Je parle, Toute ma vie) wisselen af met bluesy, soulvolle ballads (Si c’était à refaire), met reggae (Plume) of met puur chanson, een genre waarmee ze haar naam vestigde toen ze op de scène verscheen in 2010.

Hier en daar zit een snuifje electronica en een opstap naar dance (Pourquoi tu joues faux, met dank aan Mathieu Bogaerts) maar het beste blijft Zaz wanneer ze in een sobere setting (Ma valse, J’aime j’aime) haar hoogstpersoonlijke instrument kan laten horen, die rauwe lichthese doorleefde stem. En die stem zet ons meteen op het verkeerde been: het gevoelige en persoonlijke Demain c’est toi lijkt de aankondiging van een baby op komst (het was meteen goed voor een pak artikels met de vraag Zaz zwanger? Het antwoord blijft negatief.)

De opnames voor het album zijn het resultaat van sessies in drie verschillende landen met drie verschillende teams: Ilan Abou in Parijs, Patrick Watson in het Canadese Montreal en Jo Francken bij ons in België. Via Francken kwam ook Triggerfinger meedoen (het strakke Toute ma vie) en zijdelings ook Gabriel Rios, al is Rios niet te horen op het album. Rios speelde even taalcoach Spaans voor de tekst van de eerste single Qué vendra en zorgde dus mee voor de correcte uitspraak van het enige Spaanstalige nummer op het album.
Een album met een regenboog aan stijlen en kleuren, en telkens weer die vriendelijke, jonge stem als bindende factor.

Na een zoveelste reis rond de wereld in concertzalen trekt de Franse superster helemaal alleen naar Laponie (Lapland) om zichzelf en haar dolle sterrenleven even on hold te zetten en zich af te vragen: sta ik wel voldoende stil bij al dit mooie dat mij overkomt? En hoe evident is dat allemaal, zingen en daar megasucces mee bereiken? Gelouterd zingt of beter zegt ze het antwoord in dat slotnummer, want het is bijna een parlando: evident is zoiets nooit. Een dankbare Zaz met het ijs rondom haar als spiegel, als 'Effet miroir'.