Wisselt "Het rijk der lichten" van Magritte uit 1961 vanavond voor recordbedrag van eigenaar ?

Verschillende versies van "Het rijk der lichten"

Ook "Het rijk der lichten" is een van de bekendste werken van Magritte. Het thema heeft zoveel succes dat hij er 17 versies in olieverf en 7 goauches van schildert.

Magritte schildert deze versie van "Het rijk der lichten" in 1961 voor Anne-Marie Crowet, een muze en goede vriendin. Ze is op haar 16e al door haar vader Pierre Crowet, een kunstverzamelaar, voorgesteld aan de kunstenaar. De beeltenis van Anne-Marie Gillion Crowet duikt zelf ook op in verschillende werken van Magritte. Ze blijft haar leven lang bevriend met de schilder en zijn vrouw Georgette.

Crowet, in 1955 Belgisch tenniskampioene, trouwt met baron Roland Gillion, een zakenman. Hun Art Nouveau-collectie hebben ze aan het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Brussel geschonken. "Het rijk der lichten" is tot nu altijd in handen van de familie gebleven. Van 2009 tot 2020 lenen ze "Het rijk der lichten" uit aan het Magritte Museum in Brussel.

Volgens Helena Newman van Sotheby's wordt "Het rijk der lichten" vandaag hét topstuk van de voorjaarsveiling (waarin ook werken van o.a. Monet, Picasso, Van Gogh en Hockney geveild worden). Er wordt verwacht dat het mogelijk voor meer dan 53 miljoen euro van eigenaar zou kunnen wisselen. Dat zou een recordbedrag zijn voor een werk van Magritte. In 2018 werd "Le principle du plaisir" van René Magritte bij Sotheby's geveild voor 23,9 miljoen euro. Deze schatting is ook een van de hoogste bedragen ooit voor een kunstwerk in Europa.

Magritte begint voor het eerst aan een versie van "Het rijk der lichten" in 1948. Hij keert door de jaren heen terug naar het thema terug en verfijnt het.

Algemeen wordt aangenomen dat hij zich voor dit exemplaar liet inspireren door een straat in de buurt van het Josaphatpark in Schaarbeek gaat, waar Magritte in 1954 naartoe verhuist. Het werk zou ook een inspiratiebron geweest zijn voor een scène uit de film "The exorcist" uit 1973.

"Naast elkaar bestaan van dag en nacht is erg poëtisch en typisch surrealistisch"

Het werk spreekt tot de verbeelding. Het ontleent alle elementen aan de realiteit van elke dag, maar tegelijkertijd straalt het een mysterieuze sfeer uit. Die mysterieuze sfeer komt door de dag-nacht-tegenstelling. De in het donker gehulde gevel van het huis achter de bomen wordt al verlicht door een straatlantaarn en ook binnen brandt licht, terwijl een blauwe lucht met witte wolken suggereert dat het dag is.

"Dat naast elkaar bestaan van dag en nacht is erg poëtisch en het is typisch surrealistisch", zegt Helena Newman van Sotheby's. "Dit filmische werk trekt de kijker als het ware binnen in de tijdloze wereld van Magritte." 

Dit zei Magritte daar ooit zelf over: "Deze evocatie van de nacht en de dag lijkt mij het vermogen te bezitten ons te verrassen en te betoveren. Ik noem dat vermogen: poëzie. Als ik vind dat deze evocatie zo'n poëtische kracht bezit, dan is dat onder meer omdat ik altijd veel belangstelling heb gehad voor de nacht en de dag, evenwel zonder ooit een voorkeur voor de ene of de andere te hebben gevoeld."

Bron: vrtnws.be en De ochtend