"Zeg niet: huilbaby. Zeg: onze baby huilt veel"

Op een mild 2019 

Terugkomend riedeltje: op nieuwjaarsvoornemens volgen 365 dagen later oudejaarsteleurstellingen. We vervallen vaak toch weer in onze oude gewoonten. Een ding lukt me meer en meer: mild zijn voor anderen en mezelf. Dat is geen voornemen dat begint en stopt aan de jaarovergangen, dat is een onophoudelijk proces.

Als het over mild opvoeden gaat, heb ik een aantal trucjes.

Ga voor milde woordenschat: zeg niet 'huilbaby' zeg 'onze baby huilt veel'. Zeg niet 'mijn lastige baby' zeg 'mijn baby heeft het lastig’. Zeg niet 'peuterpubertijd' zeg 'mijn peuter ontdekt zijn onafhankelijkheid.’ Je kind valt niet samen met de moeilijke periodes. Behoed je voor veralgemeningen en probeer je kind in een breder perspectief te plaatsen.

Ga ook voor de meest milde interpretatie van gedrag bij je kinderen. Ze willen het je niet moeilijk maken. Hun gedrag is niet tégen jou, het is een signaal vóór jou: "Mama, papa, er is iets maar ik vind er de woorden niet voor, zoek je even mee?" We interpreteren gedrag van onze kinderen vaak heel snel en onbewust. Op een lezing vroeg een mama: "Nina, mijn peuter lacht me uit nadat hij me heeft gekrabd. Dat kan ik toch niet toelaten?” Ik vroeg hoe de mama reageerde: "met een luide Auw! Maar eigenlijk doet het niet echt zoveel pijn." Als je er even bewust bij stilstaat en dit mild interpreteert, lacht het kindje hoogstwaarschijnlijk met mama’s acteerkunsten en niet met z’n eigen gedrag. En hup, je bent weer vertrokken: verbonden met je kind.

Wees in dit alles mild voor jezelf: de ene dag is de andere niet. De ene dag lukt mildheid makkelijker dan de ander. Jezelf streng toespreken, overladen met schuldgevoelens en jezelf in een strikt keurslijf plaatsen, werkt averechts.

Ik wens jullie een mild 2019, als begin van een milde toekomst.

Lees ook: