"Zijn die ouders hun kinderen beu?"

Mijn vast fietstraject naar het werk loopt langs het kanaal Dessel-Schoten, meestal heel idyllisch, maar vandaag was het donker. En mistig. Ideaal decor voor zo’n scène uit Game of Thrones waar je allesbehalve vrolijk van wordt. Waar ik zelf allesbehalve vrolijk van werd, was dat ik daar al enkele fietsers tegenkwam zonder licht. Jonge fietsers, kinderen eigenlijk. Ik ga niet zeggen dat een botsing nipt vermeden is, want gelukkig heb ik zelf een heel sterk voorlicht op mijn koersfiets, maar het was best schrikken toen er ineens uit die dikke mist een onverlichte schim opdook. Dat was langs de Vaart, waar gelukkig geen auto’s rijden.

Bij aankomst in Antwerpen bleek dat hier ook te zijn, niet één maar meerdere kinderen, gaande van pakweg 10 jaar tot alle leeftijden der puberteit, die onverlicht rondrijden, van een fluohesje is al helemaal geen sprake.

De vraag die ik me dan stel is of die ouders hun kinderen beu zijn.

Want je kan wel zeggen dat die kinderen dat zelf ook moeten zien, wat ook zo is, maar als ouder is dat toch een kleine moeite om te checken of je kinderen hun fietsverlichting werkt.

Via Twitter antwoordde er al iemand op mijn tweet hierover dat je online al een set fietslichten (dus voor én achter) hebt voor 7 euro. Zeven. Kleine moeite toch om te voorkomen dat je kind wordt omver gereden door een auto of een vrachtwagen omdat ze zo goed als onzichtbaar zijn met dit weer zonder verlichting.