"Zo lang ik me kan herinneren scheppen mensen op met hun statussymbolen"

Beluister het middagjournaal van Bas Birker in 'Nieuwe Feiten' via Radio 1 Select

Liefste landgenoten,

Omdat ik ben geboren in 1979 heb ik heel bewust de geboorte meegemaakt van talloze gadgets die de wereld veranderden. Toen ik nog een kind was, kregen huizen een extra stevige fundering om het televisietoestel te dragen. Toestel ja. Want alles aan dat ding was een toestand.

Vroeger hingen schilderijen aan de muur en stond de televisie op een dressoir dat verstevigd werd met bakkelieten geluidsdragers. Tegenwoordig hangt de televisie aan de muur en zijn schilderijen vervangen door ingelijste inspirerende uitspraken van influencers. “In dit huis hebben we regels”, prijkt er trots in de glazenkast. ‘Nee, Marja, je hebt je regels niet meer en dat is heel het probleem’, denk ik elke keer als een kopje senseo drink en besef dat filterkoffie beter was.

Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat de eerste flatscreens op de markt kwamen, en schermen ineens 10 keer groter werden. Trots haalde de lokale marginaal zo’n ding in huis. ‘Van de vrachtwagen gevallen’, zei hij dan, terwijl hij zich besefte dat het ding groter was dan de beschikbare ruimte in zijn living. De deur naar de keuken moest eraan geloven, een schilderij van een zigeunerkind met traan werd voorgoed verbannen naar de zolder.

Tijdens het WK-voetbal gingen belastinginspecteurs sociale woningen af. Als er ergens tig mensen in een living zaten te kijken naar een flatscreen die het voetbalveld moest verkleinen om in het beeld te passen, volgde er een onderzoek naar waar het geld daarvoor vandaan kwam. Dat de tv in beslag werd genomen was niet zo’n probleem, want meestal kreeg de dag erna toevallig weer een open camion met flatscreens een ongeluk terwijl er net iemand in een cabrio achter reed.

Zo lang ik me kan herinneren scheppen mensen op met hun statussymbolen. Kijk eens hoe groot de televisie is! Zie hoe ik kan bellen zonder draad! Weet je hoe de toren van Pisa eruitziet? Ik wel, want ik was daar toevallig. Kijk maar naar de foto’s. Grappig he! Het lijkt net of onze Jordy hem omduwt.

Ik loop bijna 43 jaar rond op deze wereld en ik kijk al net zo lang goed om me heen. Maar nog nooit eerder zag ik mensen opscheppen over hun nieuwe vluchteling. Kijk eens hoe groot mijn Oekraïens gezin is! En hoe goed ze zich aanpassen! Mijn Oekraïense is zieliger dan de jouwe. Maar gelukkig heeft ze mij.

Help, vrienden. Help met volle overgave. Doe wat je kan. Maar doe het in stilte. Het gaat nu even niet om jou. Want we weten allebei dat je alleen maar over je barmhartigheid schrijft, om ons te vertellen dat je tweede huis hebt.

Beluister het middagjournaal van Bas Birker in 'Nieuwe Feiten' via Radio 1 Select

Lees ook