"De Fransen voelen zich bedreigd in de mogelijkheid om te genieten van het leven, en dat is wat de gele hesjes zijn"

 “Ik heb tijdje in Japan gewoond en daar heb je bij de mensen een ongelofelijk verlangen om naar Frankrijk te reizen. Ook in Amerika, hier in België, in Nederland, … . Men gaat naar Frankrijk om gelukkig te zijn, men is ook gelukkig in Frankrijk, maar dat is in het land van de meest malcontente mensen die ik ken!”

Iets wat Michiel vaak ondervindt, of meer nog, gaat opzoeken: “Ik ga vaak naar Varenne, het stadje dicht bij waar ik woon, Varennes-en-Argonne, een koffie of aperitief drinken, alleen maar om te luisteren naar hun gezanik.

Bijvoorbeeld: in de zomer zijn er 3 prachtige warme dagen, wel, dan wordt er gezaagd dat het moet regenen. ’s Anderendaags regent het: ze zijn het vergeten, het is de slechtste zomer in jaren! De burgemeester? De vorige was beter, de nieuwe is slecht. Enzovoort. Men ziet de wereld door een zwarte bril.”

De redenering gaat verder. “Er is in Frankrijk een soort wantrouwen ten opzichte van de overheid. Dat en ook de tweespalt tussen de steden en de landelijke gebieden – dat heb je wel overal ter wereld meer en meer. Een soort calimerogevoel op de buiten: 'we tellen niet mee, er wordt op ons neergekeken, we zijn juist goed genoeg om belastingen te betalen'.”

Michiel haalt er een foto bij uit 2010, in Montluçon (centraal in Frankrijk). Een rotonde is bezet door arbeiders en studenten, die er ook vuurkorven gezet hebben. “En als je kijkt zie je dat verschillende een geel hesje aanhebben, al heeft het dan nog niet die naam. Waarom werd er betoogd? In Frankrijk was de pensioenleeftijd nog altijd 60 en de toenmalige regering Sarkozy besliste om die heel geleidelijk op te trekken van 60 naar 65.”

“En zo kom je tot de kern: de Fransen leven niet om te werken, maar werken om te leven. Het hedonistische, het kunnen genieten van de dingen, eten, seks; de mythe van Frankrijk als het hedonistische, wellustige land … Dat is geen cliché, dat is er ook."

"De Fransen voelen zich bedreigd in die mogelijkheid om te genieten van het leven, en dat is wat de gele hesjes zijn. Geen enkele toegeving daarop, niet meedenken met een overheid die zegt van: we zitten met vergrijzing, we moeten langer werken, de pensioenkas is leeg. Neen, daar gaan ze niet in mee, ze zijn zeer opstandig en zeggen daar wordt niet aan geraakt.”

“Het draagvlak voor de gele hesjes was heel groot, want dat malcontente is dus een grondstroom in Frankrijk. Maar toen ze begonnen met vandalisme hebben zeer veel mensen zich ervan afgekeerd. In het dorp waar ik woon bijna iedereen. En dat is dan nog het noorden, zij hebben het zuiden niet gezien. Daar zijn de gele hesjes veel actiever, gaan ze veel meer à fond: daar hebben ze de staat opgezadeld met een miljoenenfactuur om de infrastructuur te herstellen.” 

Beluister het hele fragment:

Lees ook: