De geschiedenis van het varken (in ons)

“Een big bijt niet harder dan een baby als je het de borst geeft.”

Hebben wij ook maar van horen zeggen. Van een man, dan nog. Jan Vromman, maker van ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’, een pracht van een documentaire over wat wij met varkens doen en zij met ons.

Ergens op de kruising tussen landbouwpolitiek en cultuurgeschiedenis vertelt hij over zijn jeugd in een dorp waar voor elke inwoner een veelvoud aan varkens was. Over de verloren gegane kunst van het ambachtelijk slachten. Over de vraag of je dieren mag opeten die je zelf niet durft te doden. En over de tekening die bij hem thuis in de boerderij boven de deur van de living hing: het wild dat de jager ten grave draagt.

Over het Varken van de Menapërs. Sint Antonius en de verlokkingen van het vrouwelijke vlees.  Het verschil tussen journalisten en varkensboeren. Over leven en dood. Wie wie nodig heeft. En wat we als mens zouden zijn zonder het varken.

Het is ons nog niet vaak overkomen dat we een documentaire tijdens het bekijken af en toe stilzetten om screenshots te nemen. Of om hier en daar een zin letterlijk te noteren. In al hun banaliteit zijn de beelden vaak bloedmooi. En niemand kan zo mooi over varkens mijmeren als Jan Vromman.