De klimaatspijbelaars zijn er nu al in geslaagd om het Belgisch politiek klimaat te veranderen
di 5 feb. - 1:18
Dat de klimaatbetogingen van de Vlaamse en Franstalige scholieren een van de belangrijkste gebeurtenissen van de laatste jaren in België is, staat buiten kijf. Merkwaardig genoeg voor een klein land zoals België hebben ze de aandacht van de internationale pers gehaald en de opkomst van klimaatspijbelaars in andere landen zoals Duitsland en Zweden gestimuleerd.
Maar ook in ons land heeft de scholierenbeweging voor verandering gezorgd. Zo hebben de Franstaligen ontdekt dat er meer dan één De Wever in Vlaanderen te vinden is en dat naast Bart ook Anuna de toon kan geven. Dat mag wel anekdotisch klinken maar het is ook symbolisch: Vlaanderen mag niet gereduceerd wordt tot één politieke leider, één partij en één ideologie. Breaking News in Franstalig België: Vlaanderen is divers!
Dat het Noorden en het Zuiden van het land elkaar steeds minder en kennen en begrijpen is niet nieuw. Bij de jongste prijsuitreiking van de Magrittes, de Franstalige tegenhangers van de Ensors, werd de film 'Girl' van Vlaamse regisseur Lukas Dhont vier keer bekroond. Maar dat neemt niet weg dat Vlaamse films amper te zien zijn in Wallonië en dat de Franstaligen bijna niets weten van de Vlaamse cultuur.
Op politiek niveau gaat het vaak niet alleen om een gebrek aan kennis maar om karikaturen. Wallonië is een arme Sovjetrepubliek en Vlaanderen is in de greep van nationalistische en extreemrechtse separatisten. Punt uit. Het is inderdaad zo dat Wallonië linkser stemt dan Vlaanderen en dat extreemrechts in het Zuiden versnipperd is. Nationale stakingen bijvoorbeeld woorden meestal meer gevolgd in het Zuiden. Maar op maatschappelijk niveau is Vlaanderen vaak progressiever dan Wallonië. Daar speelt de invloed van Nederland een rol terwijl Brussel en Wallonië meer naar Frankrijk kijken dat op dat gebied een conservatief land is. Al zijn dat niet de enige factoren.
In Wallonië en Brussel blijken de meeste politici constant met de N-VA bezig te zijn. Er gaat geen week voorbij zonder dat je hoort dat een standpunt of een voorstel van een andere Franstalige partij “in de hand werkt” van de Vlaams-nationalisten. Alsof ze geen ander argument hebben. Op de koop toe is Bart De Wever de enige Vlaamse partijvoorzitter die je regelmatig in de Franstalige media ziet. In keurig Frans!
Dankzij de scholierenbeweging krijgen de Franstaligen een genuanceerder beeld van Vlaanderen. Vergeet niet: de klimaatbetogingen zijn een initiatief dat in Vlaanderen begon en daarna de steun van Franstalige scholieren kreeg en nog later in Luik en Charleroi gevolg werd. Alle clichés ten spijt.
