Touché
"Ik blijf zoeken, maar het is een levenslang en emotioneel traject"
zo 10 mei - 3:37
“Mensen die nog geen zware depressie meegemaakt hebben kunnen het ook moeilijk bevatten. Ik was ongelooflijk moe, het was vechten om de dag door te komen”, vertelt Hetty Helsmoortel in 'Touché'.
“Voor mij waren er een aantal emmers die zich de jaren voordien aan het vullen waren en de grote druppel is de breuk met mijn toenmalige vriendin geweest. Maar daar zat ook veel meer achter. Ik worstelde voordien al. Met de strijd tussen wetenschap en toneel en met een zoektocht naar mezelf, want ik was maar 21 jaar, dat is jong”.
Ik blijf ervan overtuigd dat het ook iets chemisch is
“Bovendien blijf ik er ook van overtuigd dat het gewoon iets chemisch is in je brein dat plots fout loopt omwille van een heleboel interne en externe omstandigheden. Daarom ben ik heel dankbaar dat medicatie mij zo goed geholpen heeft”.
Blijf niet hangen in een job waar je niet gelukkig van wordt. Echt.
Helsmoortel heeft enkele levenslessen aan haar depressie overgehouden. “Ik weet nu dat ik mag durven gaan voor mijn eigen passies, ook al druist dat soms in tegen wat mensen van je verwachten. Blijf niet hangen in een job waar je niet gelukkig van wordt. Echt.”
Ik ben een emotionele kluns
“Ik blink uit in alles wat rationaliteit, logica, wetenschap en wiskunde is, maar ik ben een emotionele kluns en loop heel vaak verloren in mijn eigen emoties. Stilletjes aan begin ik ook patronen te zien en te erkennen en ik ontdek methoden voor mezelf om met die emoties om te gaan”.
“Sinds de geboorte van mijn zoon, zie ik een spiegel van mezelf. Hij is nu drie, en loopt soms ook helemaal verloren in zijn hoofd. Wat ik doe om hem te kalmeren probeer ik nu zelf ook een beetje toe te passen.
Ik blijf zoeken, maar het is een levenslang emotioneel traject
“Rust opzoeken en relativeren, ik ben daar verschrikkelijk slecht in, maar het helpt om alles achter te laten en iets anders te gaan doen. Ik merk dat ik dan met mijn handen begin te werken. Toen ik tien jaar geleden uit mijn depressie klom ben ik een oud volkswagenbusje beginnen restaureren, dat is daar een perfect voorbeeld van. Ik blijf zoeken, maar het is een levenslang emotioneel traject”.
Twee prachtige kinderen
Ondertussen heeft Hetty Helsmoortel twee prachtige kinderen, die ze samen kreeg met haar ex-vriendin. “Ik ben nog elke dag dankbaar dat zoiets kan”.
“Ze zijn er gekomen door middel van een open donor. Dat kan nu niet meer in ons land, want je moet hier met een anonieme donor werken. Maar wij willen hen de kans geven om hun vader te ontmoeten eens ze 18 zijn."
"Als geneticus en moleculair bioloog vond ik dat toch niet te onderschatten, het DNA van een andere persoon. We hebben gezocht naar iemand die zoveel mogelijk op ons lijkt. Qua opleiding hebben we iets gekozen dat dichter bij mij lag, en qua emoties lag het dichter bij mijn vriendin."
“Het is ook heel boeiend om te zien wat een biologische moederband is. Ik zie mijn kinderen doodgraag, maar met mijn zoon die fysiek uit mijn buik gekomen is, had ik instant een band en met mijn dochter, is dat er wat trager gekomen.
