"Als de overheid kleine ondernemingen écht wil ondersteunen, moet men iedereen gelijk behandelen"
ma 30 okt. - 1:24
De kmo-portefeuille: het Bongobonmodel van de overheid
Ooit al een Bongobon gekregen? De kans is groot. Ik heb er zelf al heel wat gekregen, trouwens. Bij mij volgen ze bijna altijd hetzelfde traject: van de salontafel naar de eettafel, en dan in de lade. De vierkante doosjes die een leuk ontbijt, een klein avontuur of een gezellige overnachting beloven, blijven meestal een hele poos opgesloten... en komen er hopelijk nog voor de vervaldatum uit. Maar vaak is het te laat. Het is menselijk, denk ik dan. Je kunt niet aan alles denken.
Gelukkig kun je bij Bongo tijd kopen om die uitstap alsnog te verzilveren. Dat is niet zo bij de overheid.
Nee, ik heb het niet over ontbijten met champagne, maar over de kmo-portefeuille. Alom bekend, én de meest gebruikte subsidie voor opleidingen. Elke kmo komt in aanmerking voor erkende opleidingen, en kan tot de helft van het opleidingsbedrag terugkrijgen.
Maar dan moet je als ondernemer wel serieus bij de pinken zijn. Onlangs volgde een van mijn medewerkers een opleiding. Om de subsidie te kunnen krijgen, moet je ze binnen de 14 dagen na aanvang van de opleiding aanvragen. Anders mag je ernaar fluiten. Ik was op dat ogenblik aan het reizen, en was met andere zaken bezig. Je kunt al raden dat ik te laat was met die administratie, en dus de volle pot moest betalen voor die opleiding. Logisch, want als zaakvoerder van een kmo heb ik niet de luxe van een heuse HR-dienst, laat staan de tijd om er zelf aan te denken.
Waarom trekt de overheid de subsidie niet aan de bron af? Dat is toch stukken eenvoudiger? Of volgt ze niet toevallig het Bongobonmodel – te laat? Pech!
Het zou een bewuste strategie kunnen zijn: uitpakken met subsidies om dan uiteindelijk een stuk minder uit te geven omdat veel kleine bedrijven gewoon de tijd niet hebben om zich tijdig door al dat papierwerk te worstelen. Kosten/baten, weet je wel?
Als de overheid kleine ondernemingen écht wil ondersteunen, moet men iedereen gelijk behandelen en komaf maken met de administratieve rompslomp. Pas dan kan je echt van ondersteuning spreken.