"Als ik mijn dagboek herlees, besef ik hoe gek mijn redeneringen toen waren"

“Braken, laxeermiddel, ik kende op den duur alle trucjes van de eetstoornis” zegt Ferre Muermans in 'De Wereld van Sofie'. Jarenlang volgden gewichtsdalingen, en –stijgingen elkaar op. Maar nu heeft hij een volledige opname van drie maanden achter de rug. Die heeft weer structuur aangebracht in zijn leven. En hij heeft geleerd om opnieuw volgens een normaal patroon te eten.

Dagboek als therapie

“In de behandeling is altijd gezegd dat er best wel wat stoom afgelaten kon worden na moeilijke sessies.  Want dan konden de emoties al eens hoog oplopen. Je werd echt continu geconfronteerd met je foute zelfbeeld. Voor mij bleek het therapeutisch om een dagboek bij te houden.”

“Ik lees dat dagboek vaak opnieuw en dan besef ik hoe gek mijn redeneringen toen waren. Als ik het nu herlees doe ik dat met een helder hoofd, en bij een hoofdstuk als ‘Een dag in het hoofd van eetgestoorde’ trek ik nog altijd grote ogen.”

Met een volle maag ga ik op een lege stoel zitten in het therapielokaal. De gedachte om te gaan braken spookt stilletjes door mijn hoofd. Maar nee, Ferre, je bent zoveel sterker dan dit. Thuis loopt het nog wel eens fout maar hier in de afdeling ben je al een dikke maand braakvrij. Een prestatie die je zeker in ere moet houden. Houd die positieve spiraal aan. Tegelijkertijd werkt de eetstoornis ook weer hard op me in. Kijk naar je benen, kijk hoe ze op die stoel klonteren. Beweeg dan verdorie je benen als je te lui bent om te gaan braken dan verbrand je tenminste die 10 calorieën. No way, Ferre, je bent sterker dan dat. De eetstoornis krijgt een grotere mond, omdat hij een steeds kleinere invloed heeft op jou. Dit is zijn laatste redmiddel. Geef er niet aan toe. Zo  gezegd zo gedaan. Anorexia 1 – Ferre 3.

“Elke gedachte die in mij opkwam, schreef ik op. Het was continu de gezonde kant die tegen de parasiet vocht. Een soort dialoog. Ik heb het neergeschreven als één iemand die praat, maar je kan er ‘twee’ mensen in aan het woord horen.”

"Het is mijn redding"

“Ik doe nu niks anders meer dan schrijven" zegt Ferre. "Het is mijn redding geworden.  Ik ben tot een heel duidelijke conclusie gekomen na dit proces: alles hangt af van je perspectief.”

Het verhaal van Ferre kan je volgen op de site Perfectly Imperfect ”

Lees ook: