"Een betere wereld is begonnen in Gent"

"Dag Curieus vzw,

Het is weldra Kerstmis, Nieuwjaar, maar ik ben niet in feeststemming. Toch niet na vorige zondag, toen de Brusselse straten zich vulden met betogers die boos zijn op mensen die ze niet kennen, bang van een pact dat de leugens niet overleefde. In diezelfde straten vertonen eeuwig wachtende asielzoekers vergeefse tekenen van onderkoeling. Scrollend op social media zakt de moed me in de schoenen: dit komt nooit goed. Het liefst wil ik verdwijnen, onder een deken kruipen, slapen tot iemand me wekt en zegt: 'opstaan, gauw, haast je, kijk daar: een betere wereld is aangebroken'.

Maar dan denk ik aan de dag voordien. Gent. Het Festival van de Gelijkheid. Drie dagen lang komen mensen er samen. Ze delen hun verhalen, hun verdriet, hun dromen, hun angsten. Treffen elkaar in hun kwetsbaarheid. Gaan in dialoog, spitsen de oren, houden de ogen wijd open. Kijken niet weg als Palestijnse dichteressen of circusscholen hun kwetsuren tonen. Ze geven staande ovaties en schamen zich niet om hun tranen wanneer Peter Verhelst en Wim Helsen vertellen dat ook zij het geheim van het leven niet kennen, of Lydia Chagoll hen herinnert aan het gevaar van onbezonnen marsen, hen beveelt om dansen, te dansen, te dansen.

Ze knikken als Elke van Hoof zegt dat we meer moeten prutsen, weg met de perfectie, zo ook Fatinha Ramos en Jan Swerts, hou op met je pijn te verbergen. Dave Eggers, ze hangen aan zijn lippen, maar ook aan die van Fatih De Vos en Alicja Gescinska. Hier is evenveel plek voor Joke van Leeuwen als voor Sabrine Ingabire, Maarten Goethals als Murat Isik.

Hier word je gegidst door vrolijke vrijwilligers, de serene stemmen van Martin Heylen en Francesca Vanthielen, de niet geveinsde stilte, of de eigen nieuwsgierigheid. Hier kan je boeken of 25 centimers aan haren doneren, hier leer je opnieuw hoe het voelt om te geven in plaats van te nemen. Aan de bar bestel je een broodje in gebarentaal, herkent de dove man je van vorig jaar en vraagt zijn blinde collega zo nu en dan of je nog iets nodig hebt en jij zegt: 'alles wat ik nodig heb, is hier'.

En zo, mooie mensen van Curieus vzw, zo kom ik terug op het begin van mijn brief. Na deze drie dagen wil ik niet meer verdwijnen, onder een deken kruipen, wachten op een betere wereld. Neen, ik werp het deken van me af, laat die marsen maar komen, ik weet: een betere wereld is niet alleen mogelijk, neen, ze is reeds begonnen en deed dat in Gent.

Bedankt,
En van harte,
Yousra"

Lees ook