“Een relatie mis ik niet, aanraking is waar mijn lichaam naar verlangt”

"Ik erger me aan al die reclame voor Valentijn. Ik ben gelukkig alleen. Hoef geen relatie. Het enige waar ik echt naar verlang is aanraking. Iemand die me vastpakt na een slechte dag op het werk, of iemand waar ik kan tegenaan zitten in de sofa. Deze periode vind ik extra confronterend.”

Het is Valentijn. In deze tijd van het jaar wordt iedereen geconfronteerd met het al of niet hebben van een relatie. Er is geen ontkomen aan. Ook in mijn praktijk vormt het een gespreksonderwerp.

De 42-jarige vrouw voor me op de sofa doet haar relaas. Ze is gescheiden en heeft drie kinderen uit vorige relaties. Kinderen die puberen, spontaan knuffelen gebeurt minder frequent. Een man hoeft ze niet. Aanraking daarentegen is essentieel. Ze mist het en dat is logisch.

We leven in een tijd waar elkaar aanraken steeds minder evident is.

In het post-Dutroux tijdperk werden aanrakingen tussen kinderen en volwassenen onder de loep genomen. In het tijdperk na #metoo zijn relaties tussen collega’s, baas en ondergeschikte alles behalve klaar. Deze vrouw heeft het gevoel dat ook aanrakingen tussen familie en vrienden afnemen.

Nochtans is aanraking essentieel.

Uit dierenonderzoek blijkt dat aanraking cruciaal is voor groei en overleving. Professor Paul Schonberg toont dat babyratten stoppen met groeien als ze weggenomen worden bij de moeder. Elke cel weigert zich verder te ontwikkelen. Wanneer studenten de ratjes met een natte borstel streelden, die moest aanvoelen als de tong van de moeder, begonnen de jonge ratten opnieuw te groeien.

Ook bij mensen is aanraking onontbeerlijk voor groei en ontwikkeling. Dat werd duidelijk na onderzoek met couveusekinderen. Vroeger mochten deze baby’s niet aangeraakt worden tot ontdekt werd dat ze veel beter groeien met aanraking. Ook maakt huidcontact dat baby’s beter slapen en minder huilen. Sommige studies beweren zelfs dat aanraking het brein beter doet ontwikkelen. (Waarschijnlijk omdat die baby’s kalmer zijn en meer slapen.)

Niet enkel bij baby’s maar ook bij volwassenen is aanraken heilzaam. Aanraking zorgt er voor dat er hormonen vrijkomen die stress verminderen en het immuunsysteem versterken. Volwassenen die vaak aandacht en aanraking ervaren zouden zich gelukkiger en meer tevreden voelen. Ze hebben een lagere bloeddruk, minder stress en een beter afweersysteem.

Zonde, denk ik dan, dat we elkaar minder durven aanraken. We missen veel moois uit angst om iets fout te doen.

Een dier in huis halen kan soelaas bieden. Strelen van het dier verlaagt eveneens stress. Commerciële zielen hebben ook het licht gezien, want ondertussen kan je al knuffelen tegen betaling.

Maar laat het gezond verstand zegevieren. Aanraking is essentieel. Huidhonger is niemand vreemd. Praat erover. Misschien mist je gesprekspartner net hetzelfde en resulteert het in een fijne omhelzing. En neem de volgende keer je moeder iets langer vast, of geef je vriend of vriendin in plaats van een vluchtige kus, een dikke knuffel. Lichaam en geest zullen je dankbaar zijn.

Leslie Hodge is klinisch psycholoog en journalist, ze heeft een praktijk Strong Mind in Antwerpen en is auteur van het boek ‘Verborgen Kopzorgen’ . Ze is een van de vaste columnisten voor radio1.be

Lees ook: