"Er is geen tienstappenplan voor opvoeding. Er is alleen de zoektocht, elke dag opnieuw"

“Als je je eigen keuzes maakt, en dàn durft te klagen over de gevolgen van die keuzes, dan heb je het allemaal zelfgezocht en kan je niet op begrip rekenen.” Zei een mama in één van mijn moedergroepen.

Het is een veel gehoorde verzuchting in mijn praktijk. Ouders die hun eigen weg proberen gaan, die hun eigen ouderschap in handen proberen nemen, met vallen en opstaan, uiteraard, en dan niet mogen moe zijn, of er even door zitten, of het zwaar vinden of… Want ze hebben het zelf gezocht. “Doe toch gewoon! Laat ze toch huilen!” Krijgen ze dan als gratis advies erbovenop. Een perfect recept om dan toch te beginnen twijfelen aan hun eigen keuzes en hun eigen gevoel. “Hadden we toch niet dit…? Of hadden we toch niet dat…?” Misschien wel. Misschien niet. Je kan niet terug in de tijd. Het was toen wel jouw keuze en je stond erachter op dat moment. Je mag die keuze herevalueren, je mag concluderen dat je het best anders aanpakt vanaf nu. Of je mag concluderen dat je het volledig hetzelfde zal aanpakken.

Dus natuurlijk mag je zuchten, het zwaar vinden, moe zijn, er even door zitten, je onzeker voelen, uithuilen, twijfelen, het moeilijk vinden, het niet meer weten, herevalueren, hulp zoeken, …

Er is geen sjabloon voor ouderschap. Er is geen tienstappenplan voor opvoeding. 

Er is alleen de zoektocht, elke dag opnieuw.

Lees ook: