Evi Hanssen: "Als puber ging ik steeds minder eten, maar mijn moeder is daar op een heel slimme manier mee omgegaan"

Als kind is het schoonheidsideaal voor Evi Hanssen nooit een probleem geweest. “Ik groeide op in een ‘jongenswereld’: ik had oudere broers en zat met veel jongens in de klas”. Dat veranderde vanaf de middelbare school. “Drie meisjes uit m’n klas kampten met anorexia. Het was bijna een heel ‘foute hype’...Dat straalde natuurlijk af op de rest van de klas.” Nam Evi dan zelf deel aan de ‘foute hype’? “Ik heb zelf niet echt een eetprobleem gehad, maar de maatstaf was echt ‘dunner dan dun’. Ik zag ook van dichtbij hoe meisjes met anorexia in hun hoofd redeneren: hoeveel calorieën zitten er in een appel, of wanneer je op de weegschaal staat denken ‘ik heb net m’n haar gewassen, dus daarom weeg ik een paar honderd gram meer’”.

“Het cijfer op de weegschaal was zéér aanwezig in m’n puberteit. Eigenlijk nog altijd wel. Maar nu weeg ik me minder: het is eigenlijk belachelijk hoeveel invloed dat cijfer heeft op m’n humeur.” Zelf ging Evi als tiener ook minder en minder eten. “Eén yoghurtje en drie Cracottes als middagmaal, heel weinig voor een meisje dat volop in de groei zit.” Dat laatste merkte mama Arlette al snel op. “Ik had snel in de gaten dat ze bezig was met haar gewicht. Op een gegeven moment ging ik met haar naar de diëtist die haar zei: nu moet je beginnen eten, anders ga je je later bij het minste wat je eet bijkomen.”

Arlette hield haar dochter in de gaten,  maar die obsessie met de weegschaal was niet nieuw voor haar. “Ik heb het zélf ook bij mijn moeder gezien. Zij was graatmager en woog zich elke dag. Ik dacht: dat wil ik bij mijn dochter niet hebben.” Aldus Arlette. Die weegschaal van haar grootmoeder herinnert Evi zich ook nog: “Als klein meisje zei m’n oma tegen mij: ik wil onder de 60 kilo zitten. Dat moet toch indruk gemaakt hebben, want ik herinner me het nog goed.” “Ik sta vandaag ook nog geregeld op de weegschaal” geeft mama Arlette toe. Op dat laatste reageert Evi half lachend:  “Moeder, je bent 74, moet je je daar nog altijd mee bezighouden?”.

Konden Evi en haar mama er dan over babbelen? “Ze heeft er nooit iets van gezegd”, merkt Evi op. “Mama heeft nooit complimenten gegeven wanneer ik dunner werd, of een opmerking gegeven dat ik té dun was. Maar op een dag stond de weegschaal in de keuken. Dus wanneer ik op de weegschaal ging staan, dan zag zij dat wel. Achteraf gezien heeft ze het slim aangepakt: ze gaf geen commentaar, maar hield me stiekem in de gaten.”

Hoe gaat Evi zélf om met haar kinderen? “Ik ben zelf nooit te dik of mollig geweest. Ik denk dat het gevaarlijk kan zijn als je een iets molliger kindje dat afvalt complimenten geeft. Zelf vind ik het ook best moeilijk om me in te houden tegen m’n kinderen en geen opmerkingen te geven over hun eetpatroon. Ik heb dan nog jongens, dat is toch nog iets anders dan meisjes... Ik ben me er dus bewust van dat ik die commentaar niet meegeef.”

Evi’s zonen blijken ook het eetgedrag van mama wel op te merken. “Toen ik meedeed aan 'Over de Oceaan' interviewde Charlotte Vandermeersch mijn zonen. Ze zeiden: mama eet altijd een beetje anders dan wij. Daar had ik eigenlijk nog nooit bij stil gestaan. Maar het klopt eigenlijk: ik eet minder koolhydraten of soms eet ik courgette in plaats van pasta. Het raakte me dat ze zoiets zeiden, en dat ze het in de gaten hebben. Ik vond dat heel erg”.

Toch blijft de weegschaal nog altijd iets moeilijks. “Ook mijn zonen leren op school over hun BMI. Dat vind ik eigenlijk gevaarlijk. Nu is mijn zoon een grote, struise beer en blijkbaar stond er dat zijn BMI iets te hoog lag. Ze hadden het op school ook over dik zijn en dun zijn… Ik vraag me af of het wel gezond is dat je daar in het vierde en vijfde leerjaar over leert?” Wat doet dat met haar zonen?  Mijn zoon zei op een gegeven moment: ik wil afvallen. Ik zei: je moet niet afvallen, maar groeien. Ik vind het veel belangrijker dat mijn kinderen goed in hun vel zitten en veel bewegen. Maar toch blijft het moeilijk als mama om niets over het eten te zeggen.” besluit Evi.

Beluister de reportage van Lotte De Caluwe voor 'De Wereld van Sofie' via Radio 1 Select

Lees ook: