"Het budgettair belang van de huis-tuin-en-keukenfraude wordt schromelijk onderschat"
di 4 sep. - 5:42
Griekse beginselen
Ja ja, het is weer voorbij die mooie zomer. Jammer maar helaas. Ik hoop echter dat u hebt kunnen genieten van een deugddoende vakantie en wat hebt kunnen afkoelen in het buitenland. Ikzelf ben naar het Griekse eiland Kreta getrokken om wat te ontstressen, althans om toch te proberen te ontstressen. Want dat is niet evident voor een fiscalist. Het probleem met reizende fiscalisten is dat wij in het buitenland niet enkel oog hebben voor de fauna en flora en voor de plaatselijke schoonheden, maar als guilty pleasure, ook steevast op zoek gaan naar de lokale fiscale bijzonderheden.
Dit jaar was dit jaar niet anders. En het toeval wil, dat net tijdens mijn verlof het Europese steunprogramma aan Griekenland afliep, waardoor ik nog meer getriggerd was om op fiscaal onderzoek te gaan. Want ja, het stoppen van de Europese steun, zou ook moeten betekenen dat Griekenland zijn fiscaliteit en vooral zijn fiscale fraude weer onder controle heeft. En hoewel Griekenland absoluut nog niet is gered, zit er toch wel enige beterschap de Griekse huishouding. De afgelopen jaren heeft Griekenland het toptarief van de inkomstenbelastingen verhoogd tot 55% en het BTW-tarief tot 24%.
Ook wordt er meer ingezet op fiscale fraudebestrijding, een zeer zwaar probleem in Griekenland. Opvallend hierbij is dat de Griekse fiscus ook mystery shoppers gebruikt om fraude op te sporen. Vooral op de eilanden worden als toerist verklede ambtenaren ingezet om te controleren of winkeliers wel BTW-bonnetjes aan klanten afleveren. Als er geen ticket aan de klanten wordt afgeleverd, volgt per direct een boete van 250 euro. Met deze controle-acties wil de Griekse overheid bottom up de problematiek van de fiscale fraude aanpakken. Uiteraard komt er na dergelijke acties de kritiek dat de overheid beter de grote fraude zou aanpakken in plaats van de kleine winkeliers te viseren.
Het discours dat de overheid prioritair moet focussen op de ernstige en georganiseerde fiscale fraude in plaats van op de huis-tuin-en-keukenfraude is ook in ons land vaak te horen.
In politieke debatten durven zelfs de linkse politieke partijen om electorale redenen geen punt maken van de strijd tegen de “kleine” fraude. En net dat is verkeerd, want het budgettair belang van de huis-tuin-en-keukenfraude wordt schromelijk onderschat. En als kleine fraude niet wordt aangepakt ontstaat er onvermijdelijk een vorm van perverse overmoed die al snel tot grotere fraude leidt. Vergelijk het maar met snelheidsovertredingen. Als er geen flitspaal staat in een zone 30, wordt er al snel veel vlugger gereden.
Maar de vraag is natuurlijk of het inzetten van mystery shoppers wel het ideale middel is om kleine fraude aan te pakken. Andere landen voeren op creatieve wijze een meer constructief beleid. In Puerto Rico, Zambia en Zuid-Korea heeft men geëxperimenteerd met een loterij-systeem met fiscale ontvangstbewijzen. Om iedereen aan te sporen om een fiscaal ontvangstbewijs te vragen, hebben deze landen een systeem bedacht waarbij men op basis van het nummer op een ontvangstbewijs kan meedoen aan een maandelijkse loterij, waar geldprijzen en auto’s te winnen vallen. Fantastisch toch.
En hoe zit dan bij ons? Moeten wij ook fiscale ambtenaren verkleed als toerist, festivalganger of als voetbalsupporter de straat opsturen om kleine fiscale deugnieten op te sporen of loopt iedereen hier na de invoering van de witte kassa netjes tussen de fiscale lijntjes. Wel ik vrees dat we in ons land ook nog wat fiscale katjes moeten geselen. Zo bijvoorbeeld heb ik tijdens de Gentse feesten toch moeten vaststellen dat de witte kassa ook aan het feesten was. De twee maal dat ik tijdens de Gentse feesten op restaurant ben geweest, heb ik geen BTW-ticket ontvangen, een keer in restaurant (biep…) en een keer in restaurant (biep…). Dus ja, als de overheid ook in ons land de fiscale fraude onder controle wil krijgen wacht de fiscale administratie toch nog wat sisyfusarbeid.
