Nieuwe Feiten
"Nagellak is maar één dag mooi"
ma 20 jan. - 4:36
Liefste landgenoten,
Het was me nog nooit eerder opgevallen. Maar toen ik gisterochtend bij de bakker stond, greep het me, figuurlijk gelukkig, ineens bij de keel. Van de vriendelijke jongedames die me afwisselend aan mijn dagelijks brood helpen, is exact 100 procent slachtoffer geworden van de gelnagelmaffia. Één dame droeg zwarte klauwen, behalve op haar pink, want daar had een nepnagel gelost, waardoor ik ineens tegen een verkalkt stompje aan moest kijken. Een tweede verkoopster pronkte met de restjes van het kerstfeest. Sterretjes, glitters en zelfs een heuse boom op haar duim. Het was een waar miniatuurkunstwerk, dat dringend aan restauratie toe was.
Toen ik zes jaar geleden de bruisende stad verruilde voor het pittoreske Merksem, stond de helft van de winkelpanden op de vermaarde Bredabáán leeg. Ik weet dat de stad Bredá heet, en de weg ernaartoe dus Bredábaan, maar probeert u maar eens discussie te voeren met een Antwerpenaar die denkt dat hij gelijk heeft. En dus zeg ik Bank van Bréda tegen de Bank van Bredá, en Bredabáán tegen de Meir van Merksem. Op die Bredabáán is de leegstand grotendeels voorbij. We zitten nu wel met een overschot nagelsalons, maar alles is beter niks en het is niet dat er niemand binnengaat. Integendeel, nagelstylistes hebben hun handen vol aan het bijvijlen, volplakken en aflakken van de lokale bevolking.
Vroeger waren artistieke manicures voorbehouden aan dikke Amerikaanse huisvrouwen die er met wat kleur op hun hand toch nog iets van probeerden te maken. Tegenwoordig loopt half Vlaanderen rond als het schilderwerk van een kleuter met een kleurdoos. Voeg daar een dikke laag make-up en een kortpittig kapsel aan toe en de snookertafel is compleet. Wat is dat toch met die fascinatie voor het kleuren van taai onoplosbaar eiwit? Ja. Dat is wat haar en nagels zijn. Net als eelt. Nog een paar jaar wachten en in Amerika openen ze vast een salon om korstige hielen te beschilderen.
Begrijp me niet verkeerd. Iedereen mag doen wat zij of hij mooi vindt. Maar nagellak, lieve luisteraars, is maar één dag mooi. Daarna begint het af te bladderen. En terwijl ik stond te kijken hoe de negen zwarte klauwen en een stompje mijn waldkorn door de snijmachine leidden vroeg ik me af hoeveel gelnagels ik in mijn leven al gegeten had. En dan zwijg ik nog over kapsters en serveersters. Mij maak je niet wijs dat de spoelbak in het gemiddelde café niet voor minstens 1% uit hars, acryl en oplosmiddelen bestaat. Wat ik eigenlijk wil zeggen... Mocht in de toekomst de mensheid uitsterven door een mysterieuze ziekte waardoor darmen vol gaten zitten, en kaka vol glitters, dan moet je maar denken: Kelly van de bakker zag er toch maar mooi uit op kerstavond.
