
De Wereld Vandaag
Psycholoog Koen Lowet: “We zouden mensen een zekere graad van vrijheid moeten kunnen geven”
di 11 aug. - 9:59

De Vlaamse vereniging van Klinisch Psychologen lanceert een oproep aan de overheid om beter uit te leggen aan de bevolking wat een bubbel nu eigenlijk is. Want die ‘bubbel van vijf’ zoals die nu van kracht is, blijft voor veel mensen onduidelijk of niet realistisch. “ Investeer in het aanleren van het principe door o.a. gebruik te maken van verschillende rolmodellen die representatief zijn voor diverse groepen in onze samenleving, eerder dan te beperken met een vast cijfer" klinkt het.
“We zitten voortdurend met getallen te werken. Zo gaat het principe helemaal verloren”
“Bij de start van de exit hadden we al gepleit dat we zouden afstappen van het regeltjesprincipe, en dat we meer zouden overgaan tot het aanleren van principes aan mensen” reageert Koen Lowet, voorzitter van de Vlaamse vereniging van Klinisch Psychologen in ‘De Wereld Vandaag’. “Maar jammer genoeg zien we dat er nog steeds heel erg gewerkt wordt met regeltjes, en de bubbel is daar een mooi voorbeeld van.”
“Hierdoor zitten we voortdurend met getallen te werken. Een bubbel van 10, een bubbel van 15, dan weer een bubbel van 5. Hierdoor gaat het principe helemaal verloren, en dat is lastig als we naar een duurzame gedragsverandering in de samenleving willen gaan” zegt Lowet. Bovendien is die bubbel van 5 ook moeilijk te realiseren voor een nieuw samengesteld gezin.
“Zekere graad van vrijheid”
“We zouden eigenlijk een zekere graad van vrijheid aan mensen moeten kunnen geven” zegt Lowet. “Zodanig dat ze het bubbelprincipe kunnen invullen volgens wat voor hen haalbaar is. Doordat je het gaat beperken met een cijfer, wordt het voor veel mensen als onduidelijk of niet realistisch ervaren, waardoor het draagvlak voor die maatregel verloren gaat, en minder goed wordt opgevolgd.”
“Covid zal nog heel lang in onze samenleving zijn. Het enige middel wat we hebben is een volgehouden inspanning van de bevolking. Dan moet je mensen gemotiveerd houden om die inspanning vol te houden, en dat doe je niet door het hollen van het ene regeltje naar het andere.”
Het enige middel wat we hebben is een volgehouden inspanning van de bevolking. Dan moet je mensen gemotiveerd houden.
“We hebben nu het gevoel dat we een speelbal zijn van maatregelen, en daar moeten we echt beter werk van maken” zegt Lowet. Bijvoorbeeld door de bevolking een zekere autonomie en verantwoordelijkheid te geven: “Ik denk dat het heel erg goed zou zijn als we een soort van contract met de samenleving maken en zeggen: ‘vanaf die drempelwaarde komen we in een soort van gele zone, een soort van alarmfase, en dan moeten we een aantal dingen gaan activeren'. De bevolking weet op voorhand: als we die waarde overschrijden, gaan we dit moeten doen. Zo hebben we het gevoel dat we er een beetje grip op hebben.”