"Vaak zijn farmabedrijven in de journalistieke opinie schoelies en graaiers; een enkele keer zijn het helden"

Mijn hart slaat nog steeds wat sneller bij nieuws over de farmaceutische sector. Farmanieuws wordt altijd extreem gebracht.  Vaak zijn farmabedrijven in de journalistieke opinie  schoelies en graaiers; een enkele keer zijn het helden.

Altijd weer die overdreven emotie. Voor wat nog alleen een persbericht is van Pfizer, nog lang geen validatie door de FDA; enkel op basis van de reactie van 94 covid-gevallen op 39.000 proefpersonen.  Hopelijk wordt het spectaculair nieuws later bevestigd, we doen er goed aan ons wat te hoeden voor een mogelijk “vel van de beer-“gehalte.

Nu stond er dus: “Hoera voor Big pharma!”. Boven een editoriaal, in HLN. 

“Eindelijk is er hoop”, titelden andere kranten.  De media  weer vol op het orgel van de emoties. 

We knalden flink in de valkuil van CoVID19, en snakken sedertdien naar “het” vaccin. De WHO registreert bijna 60  patiëntenstudies met mogelijke coronavaccins. Drie klinische studies lopen in België. Bij Janssen in Beerse en bij Pfizer in Puurs worden al vaccins geproduceerd, in afwachting van hun goedkeuring door de autoriteiten . Vlaanderen loopt voorop met het Vlaams Instituut voor Biotechnologie, het Leuvens Rega-instituut en het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen. Met kleppers zoals Piot, Stoffels, Neyts, Vlieghe, Van Ranst, Goossens en Vandamme die vandaag de vlaggendragers zijn, erfgenamen van Rector Piet de Somer , dr. Paul en Nobelprijs Christian De Duve.

Dat is de echte pharma. Wereldklasse van onze medische researchers. En ook toch de 38.000 fiere vrouwen en mannen die elke ochtend in ons land  naar hun farmajob gaan. Meer dan 5.000 daarvan zijn wetenschappers die actief izjn in de ontwikkeling van geneesmiddelen en vaccins. Hardnekkig willen ze, met de academici, die nieuwe oplossing vinden en ontwikkelen voor patiënten die nog geen behandeling hebben. Elke dag, elke maand, elk jaar weer.

Hun fenomenale kennis, die toewijding, die beslistheid, dàt is de echte farma.

Moeilijk uit te leggen wanneer weer eens een groot  farmabedrijf uit de bocht gaat met inkoop van eigen aandelen of een astronomische prijs voor een geneesmiddel.  Dan volgt de schandpaal.

Die deed farmabedrijven uit de top-10 van de meest gereputeerde bedrijven wegdonderen. Vroeger stonden daar altijd wel een paar farmabedrijven, vandaag staat bij het Reputation Institute het eerste farmabedrijf op een zeer bescheiden plaats 62. 

Kan de farmasector weer die eer en goede naam van vroeger verwerven? De passie om patiënten echt te helpen, de hardnekkigheid om een vaccin dat we broodnodig hebben te ontwikkelen, dat is de authentieke kern van het farmaceutisch vak. Zelfs het niet-gevalideerd interimresultaat stimuleert  weer wat respect. Dat ging verloren door dubieuze  marketingpraktijken en overdreven prijszetting. 

Het occasioneel “Hoera!” van deze week is een opsteker, met de lichte overdrijving van moderne journalistiek.

Nu doorpakken en de overdrijving van het winstbejag achterwege laten is nodig om maatschappelijk  aanzien te herwinnen. Wordt vervolgd.

Beluister de column van Leo Neels voor 'De toestand is hopeloos maar niet ernstig':

Ontdek de andere columns uit de uitzending: